sülalenin mezar tahtası dizicisi

hısım akraba'dan birisi öldüğünde cenaze merasimi'nin son ayağı olan defin işlemi sırasında hep ön plana çıkan ve dayama tahtası olarak da bilinen 1 metre eni, 2,5 cm genişliği olan mezar tahtalarını dizme misyonunu gönüllü olarak üstlenen kişidir o. tek derdi yardım etmektir. karşılıksız ve çıkarsız, değeri bilinmese de.

bilirim ölüm soğuktur. kimse hoşlanmaz ölümden bahsetmekten. başımıza geleceğini biliriz ama hiç gerçekleşmeyecekmiş gibi yaşarız. hem kim ister ki ölmeyi yaşamak varken. bildiğim bir şey varsa o da sülalenin gönüllü mezar tahtası dizicileri yaşatılmalıdır.

tıpkı, toplu taşımada kendini başkalarına yer vermeye programlamış kardeşimiz gibi. tıpkı, okulda gizlice sigara içerken kendisine hep erketelik görevi düşen erketeci kardeşimiz gibi. tıpkı, ayrılıklarımızdan sonra bizi hep kabul eden, bizimle derteleşen ama bizim kendisine hiçbir zaman gerçek değerini hissettirmediğimiz yara bandı niyetine kullandığımız arkadaşlarımız gibi, tıpkı kötü günümüzde hep yanımızda olan ama bizim kendisine aynı şekilde davranmadığımız o şişman ve gözlüklü kız/oğlan gibi... yaşatılmalıdır.

bu şahısın dişi versiyonu, kalabalık bir misafir ağırlayan evde; ev sahibine yardım amaçlı sehpa çıkaran peçete götüren çay servisini yapan insandır.
düğün dernek olduğunda oradan oraya koşturup serviste sıkıntı var mı diye bakar, herkese gülümseyip hoş geldiniz der.
ellerinden öpülesi yardım sever insanlardır bunlar

aaa babam bu lan. adam mezar görse dayanamıyor direk atlıyor. yardımsever insandır babam. mercedes gibi adam.