bugün

yazarların bir anda mutlu olduğu ve işlerinin iyi gittiği anlardır.

apandisitimin patlamasına ramak kala hastaneye yetiştirilmiştim. galiba benim en şanslı olduğum an bu an.
3. katın havalandırmasından beton zemine, ayaklarımın üzerine düşüp burnumun bile kanamaması. burnumla temas eden bir şey olmadı gerçi.
dün bulduğum yüzde zibilyon kakaolu bitter çikolatalar.
dün ders bitti. akşamın 9 unda. asansörün yanına tam gittim asansör geldi. ne kadar mutlu oldum anlatamam. o saatte bir de asansör beklemedim.
finlandiyalı bir hatunun 2004 yazında antalya sokaklarında sersefil sürterken bana adres sorması. benim o aç bilaç halimle ona şaka yapmam, hoşuna gitmesi ve yaklaşık 8 yıldır ite kalka giden kah biten kah yeniden başlayan ülkeler arası uzak mesafe ilişkisine başladığım andır.
kız arkadaşı tarafından affedilmektir paşam..
-Küçükken su çiçeği hastalığımda sol göz kapağımda kirpiklerimin arasında bir su çiçeği çıkmış ve bir milim aşağıda (yani gözümün içine daha yakın) çıksaymış gözüm kayarmış.
-Daha okula başlamamıştım. Arkadaşlarla yüksek yerlere çıkıp kollarımızı gerdirip kim yüksekten korkuyor diye güya eğlenirdik. Bir keresinde benim ayağım kaymıştı. işte o zaman şanslıyım dedim. Çünkü kıyafetim dikenli demirlere geçmiş ve beni boşluğa düşmekten kurtarmıştı.
-Birinci sınıfta yokuş aşağı koşarken ayağımı burkup yere düştüm yüzüstü bir şekilde hızla inşaat demirlerine doğru ilerlerken hızımın azalması sonucu demirlerin küçük kısmı yüzümün sol kısmına girdi. şanslıymışım ki damar çatlağı oldu.
-ortaokulda birinin çarpmasıyla yere düştüm ve sultan arkadaşımın işaret parmağı kafama girdi.
dün gece afyonkarahisar buz pistinde* yürürken birden kaydım ve tam düşmek üzereyken arkamdan birisinin tutmasıyla düşmekten kurtuldum. Allah o kişiden razı olsun. orada olmasıydı şu an bi kaç kırıkla hastanede yatıyor olabilirdim.
Genelde bir anda olup ve çok nadir olan anlardan bazılarıdır. Ama kesinlikle hiç çalışmadan girdiğim sınavlarda şanslı olduğumu düşünüyorum.
üç kere motor çarpması ve üçünden de sapasağlam çıkmam.
Bir gün bisiklet kazası geçirmiştim. Gözlerimi açtığımda hastanede dikiş atıyorlardı.
Acıyı hissetmediğim için mutluydum.
Geçen perşembe konya-beşiktaş maçına bir kuruş bilet parası ödemedim, maça ereğli'den gittim 40 lira yol parası da ödemedim, babamın arkadaşı sayesinde, güzel bir gündü.
üniversite sınavları dgs hiç takmayınca kazanıyorum sonra ağlaya ağlaya okul bitiriyorum şans yinede aa hazırlık atlama ve erasmus sınavı da dahil buna kpss ye gelince sayısalı sözele sözeli sayısala işaretlemeyi başardım ben.
Benim şansım nasibim özellikle belli anlarda ortaya çıkıyor, mesela bir ünlüyle tanışma ihtimalim varsa bir şekilde tanışıyorum, bütün imkanlar bir araya geliyor allah nasip ediyor gidip tanışıyorum.

Şu arkadaş mesela benim cinsten aynı, gerçi çok başarılı bir kanalı var:

https://youtu.be/55xo5tVlLKA