bugün

özel ders ile kafayı bozmuş sırf maddi yönü için mesleğin gerektirdiği kutsallık vasfını hiçe sayan soysuz öğretmenlerden nefret ediyorum.
yalnız kalmayı çok isteyen biriydim ki bugün birkaç saat kadar yalnız kalma fırsatım oldu. birkaç dakika sonra kendi kendime konuştuğumu farkettim sonra durmadan saate baktığımı, yerimde duramadığımı ... çok şey farkettim. yalnız kalmanın çok can sıkıcı olduğunu farkettim.
kariyerimde yükselmek mi yoksa aynı paraya çok daha sakin bir iş mi?

1 aydır kendime bunu sorup duruyorum.
siz beni eksileyince hiç üzülmüyorum.
içimde git gide büyüyen seri katil hisleri var.adaya gelen günübirlikçileri,yazlıkçıları,fakir fukaraları hiç ayırt etmeden öldürmek istiyorum.yanlız kusursuz cinayetin formülünü arıyorum.sözlük yazarları sizinde amınıza koyıyım.
herkesten uzak, heryere uzak, yalnızca kendim için hayallerim var.
Yolun açık olsun dedi, inşallah dedim, maşallah dedi, bismillah dedim, böyle böyle imana geldik Allah kabul etsin.
bazen bazı arkadaşlarımı twitterda ya da facede paylaştığı fotoğraflar için veya sözler için silip engellemek istiyorum ama sonra bulunduğum sayfayı kapatıyorum ve bu duygunun geçmesini bekliyorum.
vermeyecek.
gece vakti yemek yemek istemiyorum artık.
onu hala çok seviyorum... onu çok özlüyorum... bir daha onun gibi bir kedim olmayacak. ne biçim de tatlı bi şeydi, miyavlayıp dururdu. vay amk...
dertler biter derler ama her an yeni başlayan dertlerin bitmesini beklemektense yeni dertlerin kederiyle yanmakmıydı istediğim. Bir çareydi belki kanayan yaraya, belkide yalnızlığın kor ateşiydi içimi yakan. Sen nerelere gittin bilmiyorum ama ben buralardayım, eğer döneceksen dönme, bu yürek kaldırmaz daha fazlasını. Gözlerden uzak olmak istiyorum, her şeyden ırak...
sevgilim olmamasından şikayetçi değilim ama neredeyse tüm arkadaşlarımın sevgilisi var ve bir araya geldiğimizde sevgilileri de geliyor. yani onlar da arkadaşlarım aslında öyle ayrı ayrı takılmıyorlar ama ne biliyim lan. onları gördükçe kıskanıyorum sanırım. beni de biri sevse gözleri mi çıkar lan sözlük. püü allah belanızı versin ben uyuyom.
herkesin şuan karşımda duran şeye sahip olmasını isterdim lan. *
ne diye yaşıyoruz kimi zaman diyorum; inan ki çoğu zaman insanları izlerim; bakarım niye böyle yapıyoruz, niye oyun oynuyoruz; hepimizin değil çoğumuzun hayatı bedava, iki kuruştan öte değil; ettiğimiz muhabbetler çekiştirmekten ötesi değil; çoğunluğunda iki kişinin oluşturduğu muhabbet hattında, diğer kişiler gezinip duruyor; çekiştirmek, gıybet, dedikodunun bini bir para, sen de çekiştiriyorsun, çekiştiriyorsun da ! yüzüme gülüp, arkamdan dediklerin neye yarar be adam; hele ki onun ben farkındaysam, kaç kuruşa düşersin ki benim nazarımda..

antikacının bir dal sigara parası vereceği eski bir metelik bile etmezsin gözümde, sen de insan mısın !
tek isteğim biraz yalnız kalmak. gelen misafire bir şey de diyemiyorsun ki. bir akşam evde kafamı dinlemek istiyorum sadece.
içimden koşmak zıplamak, dağlara tepelere tırmanmak gelse de bu küçük evde oturup ders çalışmaya mahkumum ben.
konuşmayan erkekleri samimi bulmuyorum.
sigaranın elimde bıraktığı kokuya aşığım. parmaklarımı yaladığım bile oluyor.
sabah erken uyanacaksam gece midem bulanır.
ne zaman bakımsız olsam karşıma çıkar o.
böcekten korkan erkekleri bir torbaya toplayıp yaksınlar.
lunaparka gitmek istiyorum. ama tek.
gerçekten çok sıkılıyorum.
anlamıyorum sözlük anlamıyorum değer verdiğin insanların senin onları sevdiğinden daha az sevmelerini, anlayışsız olmalarını anlamıyorum. sinirleniyorum. sonra kötü ben oluyorum. off bak çok sıkıldım şimdi patlıyorum. bana bir teşekkür bile etmeyen insana nasıl değer verebilirim ki anlamıyorum.