bugün

Sabah saat 10.00 u gösterirken uyanmıştım. Evde olmak ne güzel bir duygu, çayımı aldım elime ve bilgisayarımı açtım.

MSN in son 43 kullanıcısından biri de benim evet. Listemdeki diğer 42 kişiden 3 kişi online dı.

Sıkılmıştım, konuşmak istiyor, yalnızlığımı hafifletmek istiyordum. kesinlikle bir erkekle konuşmak değildi istediğim. yasemin i kestirmiştim gözüme. En son yazıştığımızda "iş yerindeyim sonra konuşuruz" dediyse de pazardı günlerden.

Ama kendimi ağırdan sattım. yasemin bana ilk iletiyi göndersin diye bekledim. iki saat kadar beklediğim halde hiçbir şey gelmedi, sonra msn durumunun "meşgul" olarak durduğunu farkettim. "hay aksi, hep bu yüzden" deyip, durum u "uygun" yaptım.

Uygun işte lan, konuşmaya uygun, yiyişmeye uygun, sevişmeye uygun, yazışmaya zaten uygun. iki saat de öyle bekledim.

Sonra küstüm yasemin e ve küs olduğum için hiçbir şey yazmamaya karar verdim. iki saat de küs olduğum için bekledim. Gönlümü almak istemedi yasemin. yine yazmamıştı ve dayanamadım. 6 saatlik bekleyişin ardından;

+ : "Selamın aleykim, nasılsın?" dedim.
(hem avantajlıydım, slm nbr asl yazmıyor çok sıradışı bir giriş yapıyordum. Üstelik soru işareti ve düzgün türkçemle birkaç artı puanım daha vardı)

- : "iyiyim sağol, ben de tam çıkıyordum. Yemek yapmam lazım, sonra odamı toplıycam off .S .s"

+ : "hadi yaa hay aksi koley gelsin, görüşürük"

Gitti. terkedildim.

Sanki bana, akşama kadar dünyayı kurtardı amk yasemini. sildim listemden, nasılsa konuşacak 41 kişi daha var. ne güzel be hayat.