bugün

rakının başkentlerinden biri olan samatya'da bulunan meyhanelerin her birinin adıdır.

şimdi her girdiğiniz meyhane sadri alışık filmlerindeki gibi samimiyet kokmaz samatya'da. ancak semtin samimiyeti biraz olsun yumuşatır sert esnaf zihniyetlerini.

çoğunun kapısı meydana bakan meyhaneler arasında birçuğunun da terası samatya sahilinden marmara denizi'ni görmektedir.

güzel bir yer seçilir. tabi garsonlardan biriyle ya da şef garson ile ufak da olsa bir muhabbetiniz varsa gece daha da güzel olacaktır.

bu tanış olma durumu hem hesap geldiği anda hem de yemek sonrası ikramlarda kendini gösterecektir.

evet, güzel bir yer seçilir. mümkünse post modern mekanlara örnek olamayacak mekanlardan, mümkünse samimi ve neşesi bol olanlardan.

tanış olduğunuz garsonun önceden sizin için parsellediği ve donattığı masaya bir güzel oturulur.

yenilir , içilir..
ardına yemek üstü ikramları gelir ömrüne bereket garsonun. kahvesiydi, likörüydü, kestanesiydi..

neşeli bir yüz ile kalkma vakti geldiğinde suratınızda anlamsız ve salakça bir tebessüm değil, memnun bir sırıtış olur.

üstad aydın boysan'ın rakı ve meyhane kültürü de samatya ve civarındaki meyhaneleri gerektiği yere koymaktadır.

samatya - yedikule arasında bulunan safa eski bir rum meyhanesi olarak verilebilecek münferit bir örnektir.