pseudo silk kimono

misplaced childhood bununla açılır. kayleigh'e giriş gibidir daha çok.

misplaced childhood bir rock opera ise, "pseudo silk kimono" onun üvertürüdür.

Fish'in o sanki sözleri söylemeye kıyamıyormuşcasına özenli ses tonu, klavye ile mükemmel bir uyum yaratmış, tüm albümün havasını ve ruhunu daha ilk saniyede vermiştir.

Sözlerine gelince;

Huddled in the safety of a pseudo silk kimono
wearing bracelets of smoke, naked of understanding.
Nicotine smears, long, long dried tears, invisible tears.
Safe in my own words, learning from my own words,
Cruel joke, cruel joke.

Huddled in the safety of a pseudo silk kimono
A morning mare rides, in the starless shutters of my eyes.
The spirit of a misplaced childhood is rising to speak his mind,
To this orphan of heartbreak, disillusioned and scorned,
A refugee, refugee.

bir progressive albümüne giriş şarkısı olarak bundan daha iyisi seçilemezdi sanırım. konserlerde tamamen çalınmayıp, kayleigh'e geçiş yapmadan 30-40 saniye çalınır genelde.