presokratik felsefe

Sokratesten önceki felsefi dönemi anlatan terimdir. Bu dönem daha çok doğa felsefesi ve varlığın özünü aramakla geçer(arkhe). Teolojiden bağımsız olarak gelişmiştir. Doğal dünyayı yani oluşu ve yokoluşu açıklamaya çalışmışlardır.Felsefenin dikkatini insanın üzerine, onun zihinsel ve ahlaki doğasına ve hayatın pratik problemlerine çeviren Sofistlerin şüpheciliğiyle sona ermiştir.

ilk doğa filozoflarının fenomenlerin gerisinde, gelişigüzelliğin değil de temel ve düzenli bir yapının varlığına inandıkları ve doğaya ilişkin açıklamanın yine doğanın kendi içinde aranması gerektiğini ileri sürdükleri felsefedir.

bu dönemin filozofları ionia ve elea okullarına bağlıydılar.