bugün

çok bilimsel oldu. annemin hemşire olması sebebiyle, yıllarca eşantiyon ilaçların prospektüslerini okudum. okuma yazmayı onlarla söktüm. halbüsü babam ilkokul öğretmeniydi, daha kolay bir şekilde öğrenebilirdim. ailecek bir tuhaflık, bir manyaklık aldı başını gidiyor.

biraz daha açacak olursam, herhangi bir kırık-çıkık, bel fıtığı, lif kopması vb.. iskelet sistemine ait rahatsızlıkla ilgili bir semptomdur yerinde duramama. aslında anti-tezi daha çok kullanılır, yani durabilmek öyle bir rahatsızlığın olmadığını gösterir. şöyle ki:

+ nevzat abi, bacağım kırıldı galiba...
- oğlum merak etme, kırılsaydı duramazdın yerinde.

bir çok arkadaşım vardır, bu yanlış bilgilendirmeler yüzünden... yok benim arkadaşım falan. çok yalnızım.