bugün

aşk, keder ve kıskançlık dolu bir sezai karakoç şiiri. tamamını okuyun. işte bir bölümü.
....
Sen benim ağlamamı erkekliğime
Uyanan ölmeyen yenilenen
Azgın kışlar içinde keskin baharlar bulan
Seni bulan yeniden bulan tekrar tekrar bulan erkekliğime say

...

Ben bir yabancı buğunun kokusunu alıyorum
Bu kokuyu alıyorsam onulmaz kıskançlık yaramdandır
Benim garipliğime bakma benim kıskançlığıma bakma benim
incilerin ilk gerçek ve yeni yorumunu bulur gibi oluyorum
Bu inciler denizlerin en karanlık noktalarında bile yoktur
Benim ak ve kara kayalar içinde bulduğum inciler
Bu inciler sen olmasan bende bile yoktur
Oldukları yerde bile
bu inciler sen olmasan bende bile yoktur
oldukları yerde bile
........

güzelliğin on par'etmez
şu bendeki aşk olmasa
.......

ilhamı bol, kaynağı sağlam, tepeden tırnağa karakoç ve tepeden tırnağa aşk olan şiir.