bugün

görsel
yobazlardır. sözlüktedirler. çaylak olmadıkları zamanda şeyhlerinin ya da efendilerinin ya da reislerinin yedirdiklerini kusarlar.

türk sözüne katlanamazlar da genç sözüne de katlanamazlar, bütün ümit gençliktedir çünkü. o gün gelince birinci vazifemizi uygulayacağımızı bilirler. belden aşağı vurmaya çalışmaları, tüm eziklikleri, karanlıkta yaşamaları ışığı görünce kaçışmaları bu yüzdendir. içlerindeki o korku yüzünden.

ne kadar iftira atsalar da, belden aşığı vurmaya çalışsalar da, arkadan vuracak cesaretleri bile yoktur. namusları eksiktir.

isimlerini bile unuturlar korkudan.