bugün

Neyseki sağ elim hala benimle.
Gün fena değildi de şu an boktan geçiyor.

Sıcak yüzünde yatağımın dibindeki pencereyi açtım. Hemen karşımızdaki apartmanın 3.katındakiler perdeyi çekmemiş. Kafamı sola çevirdikçe koltukta öpüşmelerini görüyorum. Başlarım böyle hayata dedirtiyor. Polisi arayıp şikayet mi etsem ne yapsam?
Berbat değil ama artık kendimi emekli gibi hissettiğim gündü. Kırk yaş üstüyle çekirdek çitleyip muhabbet etmek ardından bulmaca çözmek bahçe sulamak meyve sebze toplamak. Sonum iyiye gitmiyo her an tansiyon kolestrole bağlayabilirim.
yine ve yine. bok gibi.yine yasamadim.
Gerçekten çok boktan bir gündü.