bu yazıyı yine anasız kalanlara armağan ettim

Arkadaşlar analar yine öldü... Binlerce ana da evlatsız kaldı bu arada. ayrıca kadın pedi ve bebek maması yardımlarınızı bekliyoruz. Belki daha duyarlı olabilme adına iki gün önce yazdığım yazıyı üzerinde fazlaca üzerinde çalışamadan buraya ekliyorum. belki bir anaya, bir bebeğe acınır, az yardımı olur. Ne diyelim sözlüğe ve annesinden, babasından ayrı kalanlara kısmetmiş.

Günlüğünden
Uyandığımda yine gitmiştin. gece saçlarımı dünden fazla okşamıştın belli ki. çok parlaktı. gelme artık annem her gece yanıma. kocaman delikanlı olmuşum, babam öyle diyor hep. o beyaz önlüklü adamı görünce korktuğumda da öyle demişti yine. geceleri uyku tutmuyor bazen, o zaman babamın da gelip saçlarımı okşadığını fark ediyorum. ama uyuyor numarası yapıyorum, korkuyorum eskisi gibi yine kızacak diye. zaten saçlarımı da okşayınca uykum geliyor çok,hemen uyuyorum. senin geldiğini fark ediyorum sonra.
annem, o doktor neden beni her gördüğünde saçımı okşayıp yazık diyor? Kızacaksın yine ama ben beyaz önlükleri doktorların giydiklerini öğrendim. Babam bana öyle dememişti. Arkadaşım, artık büyüdün okula kayıt olmak için seni test ediyor demişti. babam yalan söylemek kötü bir şey demişti bir seferinde halbuki.neden bu kadar acı verici okula başlamak anlamadım. Babamla onunla tanıştıktan sonra çok değişti ama. artık eskisi gibi değil, hep benimle ilgileniyor. abim de hiç kızmıyor bana annem. Hatta geçen gün babam eve muz almış. Çok istemiştim de pahalı diyordu hep. Pahalı ne demek diye sordum, küçüklerin yememesi gereken şeylere deniliyor dedi babam annem. Abim hiç yemedi anne, hepsini bana verdi. Her gün bir tane yiyorum. dolapta duruyor istersen bu gece sen de ye. Çok tatlı ama iyi ki büyüdüm ve yiyebiliyorum. bir de abime sürekli paramız yok diyor, abim üzülüyor anne. anne abim büyümedi mi? Oyuncaklarla oynama yaşım geçti demişti, itfaiye arabamı ona uzatınca. Para olmayınca neden üzülüyor ki abi'm.
Ev çok kalabalık olmaya başladı annem. Her gün herkes geliyor. dayım, halam, amcam, teyzem hepsi geldi bugün. Hepsi de bir sürü çikolata getirmiş. çok, çok yedim hepsinden. Kalanını da sakladım. babam hiç kızmadı yine. Dişlerin çürür derdi, büyünce çürümüyor demek ki dişlerim annem. Kola da içtim. Sarı olanıyla karıştırdım da içtim. Babam yine kızmadı. Bir de eski evimizden kalan tek hatıra olan vazoyu kırdım evde top oynarken annem. Babam annenin hatırası demişti. Babam geldi, çok korktum. Hiç kızmadı. Bana sarılıp ağlamaya başladı. Bilseydim annem babamın o kadar üzüleceğini hiç top oynar mıydım. Artık oynamayacağım anne, özür dilerim.
Geçen gün evde ışıklar gitmişti ya hani annem hala gelmedi. Bugün abimi, amcama ışıkları göstererek elektiriği kestiler derken duydum. Babam hep ışıklar kendi kendine kapandığında, ışıklar gitti der. Demek ki böyle gelmeyince uzun süre elektiriği kestiler deniliyor. Ben hiç sevmiyorum gitmesini ama. Onlar gidince televizyon da gidiyor hem. Çok kara oluyor her yer erkenden. Ama annem babam mum diye bir şey getirdi. sakın elini deyme çok acıtıyor. babamın arkadaşının beni okula almak için yaptıkları kadar acıtmıyor ama. Üzülme ama annem, teyzem elime krem gibi bir şey sürdü, acısı geçti hemen. Annen bir keresinde bana bundan sürmüştü dedi. Ona sen sürmüşsün annem, demek ki benimki o kadar çok acımadı yoksa sürmeye gelirdin.
Annem büyüdüm ya artık onun için herhalde babam senin yanına gideceğimi söylüyor. Babama ne zaman sorsam geceleri gelip saçını okşayıp gidiyor diyordu. Büyüdüğünde hep yanında olacak demişti. Ama neden sen yanıma gelmiyorsun da ben senin yanına geliyorum annem. Gündüzleri de sen, ben, babam, abim beraber olsak annem. Hem, alt kattaki enesin annesi hep biz oyun oynarken yeter artık eve gel diye çağırıyor. demek ki annelerle beraber yaşanabiliyor. Neden gündüzleri gidiyorsun. Ama senin yanına gelip seni de alıp eve getireceğim annem. Gündüzleri de görebileceğim seni büyüdüm ya. babam amcama günü yaklaşıyor diyor. Çok az kaldı annem. Bir de geceleri üşüyordum ya annem, babam hallettim o işi dedi çok sıcak oldu evimiz bir anda.
Annem sen gece geliyorsun ya, ya ben gelince seni tanımazsam. Kokunu biliyorum annem, bugün yediğim sütlü çikolata gibi kokuyor. Ama yine de bu gece geldiğinde, mumu yaksan da seni görebilsem artık. Ne olur annem, ne olur büyüdüm ben, çok büyüdüm. Annem benim kalbim yine acımaya başladı uyuyorum ben. Ne olursun annem gelince uyandır beni, gelince uyandır bu gece....
Franz Kafka, ankara, 2011