şükürler olsun

* bulunulan konum ve durum icin allah'a tesekkür etme cümlesidir.

birden goksel'in sarkisini (bkz: ya rabbi sukur/#1555050)cagristiran soz obegi.

--spoiler--

yagmur yagiyor şıkır şıkır şıkır
ya rabbi şükür şükür
ya rabbi şükür şükür

--spoiler--

"bu günleri de görebildik." şeklinde devam edebilecek cümle.

bugün, aslında ne kadar az söylediğimi farkettiğim cümle.

farkettim ki son zamanlarda şükretmek yerine isyan ediyorum allah'a. sonra düşündüm bu kadar isyan ediyorum da elimdekilerin değerini biliyor muyum diye? beni artık sevmeyen belkide aslında hiç sevmemiş biri için isyan ederken sevdiklerim ve beni seven insanların sağlıklı olmasını, yanımda olmasını hiç umursamadan şükretmediğimi farkettim. utandım sonra kendimden. ben sağlıklıyım, sevdiğim insanlar sağlıklı, insanlar ne dertlerle uğraşıyorken ben nelere isyan ediyorum. düşündüm, ailem ve sevdiğim insanlar sağlıklı ve yanımda oldukları için şükürler olsun allah'ım dedim. zaten benim için doğru insan olsaydı şuan başkasıyla değil benimle olurdu. benim için doğru olmayan kişiyi hayatımdan çıkardığın için şükürler olsun allah'ım dedim. en büyük derdim bu olduğu için şükürler olsun allah'ım dedim.

bu hala onsuz kalmanın acısıyla kavrulmadığımı değil, sadece elimde olan şeylerin kıymetini anlamaya başladığımın bir göstergesi benim için. ben ona hala tapıyorum. sonra yine düşündüm, allah'ım bana bir insanı bu kadar fazla sevebilecek kadar büyük bir kalp verdiğin için şükürler olsun dedim. bana gerçek aşkı tattırdığın için şükürler olsun dedim. her ne kadar bu saatten sonra gerçek aşkıma bir daha ulaşamayacak olsamda bana bu duyguyu sonu iyi veya kötüde bitmiş olsa tattırdığın için şükürler olsun dedim. ömrüm boyunca acı çekecek olsamda gerçek sevgiyi hissediyorum ben, gerçek bu yaşadıklarım. ömrümün sonuna kadar seveceğim tek insanı buldum ben. benim olsa ne olur olmasa ne olur. ben sevgimi kendi içimde yaşayacağım. onu severek yaşayacağım ve onu severek öleceğim. işte en güzelide bu. tüm bunlar için şükürler olsun alah'ım. şükürler olsun.

(bkz: doksa to theo)

aklıma geldikçe kullandığım cümle. şu an bu yazıyı yazdığım için bile şükrediyorum. sonuçta yazamayabilirdim yani.

çok az söylediğim ve o derece çok fazla söylemem gereken yaratana teşekkür ifadesi...müteşekkirim hayatımdaki tüm güzellikler için en güzel olana...ve daha da güzelleşmesi için duadayım hayatımdaki güzel olmayan/beni mutsuz eden her şey adına...

yaradana, verdiklerinden dolayı borçlu olduğunu bilen kişinin tevekkülüdür.

sana şükürler olsun allah' ım.

öncelikle beni sağlıklı ve noksansız bu dünyaya gönderdiğin için sana binlerce kere şükürler olsun.

doğduğumda annem ve babam hayattaydı. 33 yıldır da yanımdan ayırmıyorsun. şükürler olsun.

çok fazla darlık yaşatmayacak kadar rızkı aileme nasib ettin, o şartlarda bizleri büyütmelerini sağladın. binlerce kere şükürler olsun.

liseyi bitirdiğim yıl üniversiteyi de kazanmama vesile oldun. sana sonsuz şükürler olsun.

üniversite okurken bir kıza aşık olmamı sağladın. gönlüme sevda düşürdün. o kadar sevdirdin ki sana ne kadar şükretsem azdır. Bu güzel duyguyu bana doyasıya tattırdığın ve bunları yaşayacak sağlığı ve sıhhati bana verdiğin için şükürler olsun sana allah' ım.

tatlısını tattırdığın gibi acısını tattırdın aşkın, ona da şükür ki aldın içimden acısını, şimdi gülümsemeyle bakabilecek iradeyi bahşettin.

sonra bir daha sevdirdin, ve dedin ki bu da benim sana emanetim olacak ona gözün gibi bakacaksın. sana şükürler olsun bana bu duyguyu yeniden tattırdığın ve sevdiğim kadınla evlenmeme vesile olduğun için.

bir çocuğum olsun istedim. hemen nasib ettin çok şükür. oğlum bir yaşındayken bir anlık dalgınlığımızla 2. kattan aşağıya düştü. ya rabb! sen tuttun onu ellerinle indirdin aşağı. ben gördüm. küçücük bir burun kanaması ile atlattık sana yüzbinlerce kere şükürler olsun. şimdi oğlum 3 yaşında çok akıllı, çok zeki ve sağlıklı. bunların herbiri için sana bir parçamı kurban etsem tutar mı ki yerini ?

irademiz dışında bir çocuk daha nasib ettin bizlere. şimdi annesinin karnında, yaklaşık bir ayı kaldı izninle biliyorsun. göründüğü kadarı ile ona da sağlık sıhhat nasib ediyorsun. senden gelen ne olursa olsun başımın üzerine, ama senden dilemek için bana bir sebep daha veriyorsun. ona da sağlık ve akıl nasib eyle. bana dua edecek gücü verdiğin için sana şükürler olsun.

sana şükretmeyi bana hatırlattığın için sana şükürler olsun allah' ım.

10. nesillerin gelmesi sonucunda 9. nesillerin allah'a tesekkür etme cümlesidir. bugünleri de gördük ya.

kötü anlarında içinde bulunduğun duruma hamd etmek.
allah'ım şükürler olsun ki clasico diye bir gerçek var.*

Verdiklerin için de.. Vermediklerin için de.. Özlettiğin şeyler için de, yokluğunu arattırmadığın şeyler için de.. Kurdurduğun hayaller için de, koruduğun kötülükler için de.. Herşey için bin şükür..

Bugün bir kez daha anladım ki, ben ne olursa olsun yaşadığım acıları çevremdeki insanlara belli eden bir insan olmadım... olamadım… aciz görünmekten mi korktum? Zayıf görürler daha çok üzerler mi? Dedim bilmiyorum ama olamadım işte… her zaman gülücükler dağıttım. En mutsuz olduğum, en acı çektiğim anlarda bile hiçbir şey olmamış gibi davrandım. Son günlerde iyice içime kapandım, evden dışarı çıkmadım. Sınavdan eve evden sınava gittim geldim. Kimse ile öyle oturup uzun uzun muhabbetler etmedim. Boğuldum da boğuldum… olanı biteni sürekli kafamda kurdum. Kendimi yedim bitirdim. Gitme vakti yaklaştıkça sessizleştim. Sadece uzaktan oturup izlemek istedim… iki gündür kalbimde oluşan ağrıları bile görmezden geldim. Her şey geçmiyor mu nasılsa? Diyerek görmezden geldim hem de. Yine kendimi önemsemedim. Başkalarını düşündüğüm kadar birazcık kendimi düşünebilsem keşke. Hayır hayır bencillik yapmak değil amacım sadece… sadece mutlu olmak için birazcık insanlardan önce kendimi düşünmeyi öğrenmeliyim. Bugün öyle bir an geldi ki, kalbimdeki o acı öyle bir kapladık ki bütün vücudumu, elimi göğsüme götürdüm nefes almak istedim. Başaramadım, gözlerim doldu, o an bu hayatta geçireceğim son saniyeler diye düşündüm. Gözlerimi kapattım derin bir nefes almak için çabaladım… son çırpınışlarım herhalde bunlar dedim. işte bak bu kadardı her şey, değdi mi kendini bu denli yıpratmana, sen demez misin hep her şey geçici diye… içimden geçirdiğin son cümlelerdi bunlar diye düşündüm o an. Apar topar hastaneye götürdü arkadaşlarım elim hala göğsümdeydi. Nasıl bastırdım o an göğsüme öyle kuvvetli öyle sert… doktorun odasına girmem ile kendimi sedyede ekg kablolarının vücuduma takıldığını görmem bir oldu. Bütün vücuduma tek tek bağladılar o kabloları. Tek damla yaş süzüldü gözümden. Korktum… hem de öyle bir korktum ki… daha çok erken değil miydi? Daha çok genç değil miydim? Dakikalar sonra doktorun elinde grafikler vardı. Stres dedi… uzak dur! Söylemesi kolaydı tabi. Uygulamak ise zor. imkansız değildi elbet. Her şey benim elimdeydi. Yapabilirdim… hiç bir şey için geç değil ama. Önümde upuzun yıllar var. Ve bu şehirde son yedi gün… sayılı gün bitince yeni bir hayat beni bekleyecek. Zor olacak her şey ama daha güçlü olacağım. Zamanın ve bu denli yaşanan sıkıntıların hepsi güçlü olmam içindi diye teselli ediyorum artık kendimi. Ve artık görmezden gelemiyorum kendimi. Kendim için yaşamayı öğrenmeliyim. Bir daha bu korkuyu yaşamamak için öğrenmeliyim. Bu hayatta belki de geçireceğim son gün bile olabilir bu gün. Artık bunu düşünerek yaşamalıyım. Kırmadan kırılmadan, severek sevilerek… her şey için yeni bir başlangıç olsun bu gün. Yepyeni bir sayfa. Daha mutlu daha huzurlu… ve son olarak dünüme bugünüme yarınıma binlerce kez şükürler olsun. Bir nefes daha fazla almayı nasip eden rabbime binlerce şükürler olsun…

zamanında alo'nun sloganıymış: görsel

Şükürler olsun yine de her halimize.