bugün

Benim hiç bir zaman olmama durumunda olduğum durum.
sözlüğün uygulamasini yeniden guncellerdim.
buraya yorum atardım.
yine kendim olurdum. daha çok zengin olsam bidaha olurdum.
gizli ajanlar kadar donanımlı olurdum dövüşmesini de bilirdim tango yapmasını da çince de konuşurdum çello da çalardım merak ettiğim herşeyi öğrenirdim bi defa para kazanıcamm derdim olmazdı vaktim bol olurdu harcardım.
Her gün bi hatun satın alırım parasıyla değil mi.
ali ağaoğluna bir çanta 200lük banknotla gidip paran yoksa borç verebilirim derdim.
insanların hiç hayal edemediği şeyleri almak isterdim buna verebileceğim bir örnek yok ama kendi hayal dünyanızda biraz düşünürseniz kendiniz bile bulabilirsiniz.
https://twitter.com/Para_...status/491650125409054720
Yunanistan dan ada satın alıp, arkadaşlarımı götürüp batak oynamak.
kendime ait bir ada satın alırım ve sadece ailemle birlikte orda yaşarım.
istanbuldan arazi alırdım ilerde torunlarım bana da sövmesin diye.
çiğ köfte şubesi açardım. hesaplarıma göre 100.000 tl sermaye ile başlasam işe. 1 yılda hasılat 750.000 tl falan yapıyor. sonra bunun 500.000 tl si ile dünyada hiç çikolota yememiş çocuklara çikolota oyuncak dağıtır yüzlerini güldürürdüm. kalan 250.000 tl nin 200.000 tl sine bir ev alırdım. 50.000 lira da evlilik masrafı tutsa tamam işte mutlu mesut geçinirdim.

lan bu sefer de hiç para kalmıyo hatunu neyle besliycem. sonra başımın etini yer.
daha çok zenginlerle ortak olurdum.
Gökten para yagsa benim kafama bozukluk duser o da seker gotume girer-ogrenilmis caresizlik-.
hayalimdeki yeri kurardım.

Şehirden felan uzakta ege köyüne yakın olacak. Orada güzelce bir villa yapıp bahçesine kamelya, tenis sahası, mini golf sahası, kişisel spor kompleksi yapar keyfime bakardım. işte zenginlik budur efendim.
Çok daha fazla kişiye yardım ederdim.
açık ve net olamam.
Sözlüğe gircek vaktim olmazdı.
sevdiğim kadını alırdım. ama maalesef param olmadığı için benimle değil.
dan bilzerian'a dis atar, dan bilzerian bir köpektir yazardım, yada köpekler ve dan bilzerian giremez yazardım.
Kurduğum fabrikada çalışan işçilerime yüksek ücretler verirdim. En azından insanlar lanet etmek yerine işlerine şükür ederlerdi. Sadaka vermekle fakirlerin sadece gününü kurtarmaktansa, iyi gelir bırakan fabrikayı kurarak geleceklerini çalışarak kurtarmalarını daha olumlu buluyorum. ikramiyeli, 3 ayda bir bol bol erzaklı, asgari ücretin 2000 civarı olduğu bir fabrika. Çok zenginim sonuçta fabrikanın kazandığı fabrikayı çalıştıranların olsun. Düşünsenize size dua eden binlerce insan, yüzlerce aile.
bugün gördüğüm o güzel kızın çantasına para koyarım çaktırmadan.
Hiç kışı yaşamazdim nerede yaz oraya giderdim .
tüm servetimi ait olduğuma veririm.