bugün

çocukken kurulmuş basit ama büyülü hayallerdir.

çeşmelerden gazoz aksa
çikolata göl ü olsada içinde yüzsek
yemekten önce de sonrada ve hatta yemek yerine hep dondurma yesek
tüm gün suda oynasak sırılsıklam dolaşsak
yagmurda deli gibi çıplak ayak koşturabilsek
bütün sokağı temizleyip halı döşesek ,sonrada koltukları falan indirsek, bütün mahalle sokakta yaşasak diye kurmuş olduğum sonradan saçma olduğunu farkettiğim eğlenceli bir hayal.
bayırdan aşağı işemeyi hayal ederdim. evet bayırdan. olmadı. bir de üstüne, geç farkettim hayal dediğimin aslında büyüdükçe "hayal" olduğunu. hayır hala düzenli işiyorum da, bayıra doğru bu cüsseyle salmak zor artık.
küçükken boğaziçi üniversitesinde tıp okumak istiyorum derdim ama büyüyünce öğrendim ki bu benim için bir hayalden ibaretmiş.
boğazın üzerinden yürüyerek geçmek.. hala çok istediğim bir şeydir.. * *
red kit ile yan yana at koşturmak. *
büyümemek, büyümeyebilmek, çocuk kalmak.

şu an ki aklımla çocuk olsam tek hayal edeceğim şey bu olurdu.
büyürken geçtiğimiz yollarda kırılıp dökülen hayallerdir. girmek zorunda kaldığımız hayat mücadelesinin içinde giderek yabancısı olduğumuz hayallerdir. bize çocukluğumuz kadar uzak hayallerdir.

biz hayatta kaldık. başarabildiğimizin hepsi bu.
pamuk şekerleridir zamanla gözyaşları ile eriyen.
saf ve masum olan hayallerdir. acıdır ki siz yaş aldıkça bu hayallerin yıpranıp solduğunu görürsünüz. yıllar hayallerinizi törpüler. kısacası siz büyürsünüz, onlar küçülür.
şeker kız candy'deki anthony'le evlenmek*.
ilerde büyüdüğüm de cöpçü olmak.nedendir bilinmez bi istek bi hayaldi bende lakin şuan için geçerli değildir.he diyeceksiniz ki çöpçülük mesleği kötü bişey mi yo hayır ama insanlar olgunlaşıp yaşı ilerledikçe daha büyük işler peşinde koşarak ulaşılması sor hayaller kurar.
evin garajına helikopterimi nasıl sokacağımın planlarını yapmak.
büyümek başka da bir şey değil...

büyüyüp anne ve babanın o an istediklerinizi alacak güçleri olmadığından tüm isteklerinizi alacağınıza kendine inandırmanız...

sadece büyümek... o istediğiniz bisikleti, kırtasiyedeki o güzel arabaları, futbol topunu vb. şeyleri almak için büyümek... para kazanmak ve hayalleri gerçekleştirmek için büyümek...

peki ne oldu büyüdük hepimiz, hepimiz para kazandık da ne oldu? kaçımız gerçek hayallerini gerçekleştirdi?
televizyonda izlenilen bir final maçından sonra kendini o maçta hayal edip kanepenin esnekliğine güvenerek rovaşata çakmak, jeneriklik kafa golleri atmak; halıyı çim olarak hayal edip gol sevincini hayali arkadaşlarınla çimlerde kayarak paylaşmak; evdeki vazoyu kupa olarak hayal edip kupayı kaldırmak....

güzel günlerdi güzel.
televizyonun içine girmek
(bkz: saf bir çocukluk)
kırmızı bir takım elbise, kırmızı rugan topuklu ayakkabılar, sarı kıvırcık saçlarla ortaokulun yolundan eve doğru yürüdüğümü hayal ederdim..
sorgulanacak pek çok şey var sevgili okuyucu
1) neden kırmızı takım elbise ve kırmızı rugan ayakkabılar?
2) o yolda, o kırmızı mini etekli elbiseyle seni hiç yürütürler mi? *
3) neden okul yolu? kendimi rahat 30 yaşında hayal ederken ortaokul-ev arası niye? *
yüksek ve manzaralı bir apartmanda gündüzleri "yüzbaşı volkan olmak" akşamları "kaptan kirk olmak"
Babam bakkal, amcam manav, annem kırtasiyeci ( ne demekse) ben de molalarda otobüs camlarını yıkayan adam olayım isterdim. hayal gücüm yokmuş, küstüm oynamıcam.
(bkz: büyüyünce pilot olucam)
dansöz olmak bunlardan sadece bir tanesidir.(küçükken en büyük hayalimdi de ordan biliyorum.)
bilgisayar mühendisi olmak.
süperman gibi uçmak.
saklambaç oyununda başarılı olmak için görünmez olmak istiyordum. *
süper markette bir gün kapalı kalmak ve bütün çikolataları mideye indirmek her insanın çocukken kurduğu hayallerden biridir *.