bugün

hayattan hicbir sey beklememektir. hayati ertelemektir. bosver sonra yasarim demektir, bosver sonra yaparim demek gibi. ama zaman oyle degil iste, gidiyor, akiyor.

yasini soylerken dudaklarinin arasindan cikan sayiya inanamamakktir. kendini sevememektir bazen. icinde bulundugunuz suyun cok yavasca isinmasidir belki. zordur. yalnizliktir.

kaybederken bile degerini anlayamamaktir hayatin...
beklemekle bitmeyecek bir bekleyiştir.
çok mu kolay bu son demesi
vermiyorum ki son nefesi
ellerin eskisi gibi beyaz mı?
bana bunları o ellerle mi yazdın*

ah yeniden başlamalı dersen
zamanı var bekle beni dersen
beklemek eskisi gibi kolay mı
zaman geçmiyor zaman yalan mı? **
(bkz: zaman öldürmek)
beklendiğinde bir türlü geçmeyen bazen de uçup giden zamanın insana oynadığı** türlü oyunlarından sade biri.
yanlış bir bekleyiştir.. yaş ilerleyince de zamanın geçmemesini bekleyerek zaman geçecek sonra bir bakmışsın kara toprak...
(bkz: boş vakitleri değerlendirerek ziyan etmek)
di mi!
Ölmeyi ve hesap gününü beklemektir.
Bekle veya bekleme, Zaman zaten olağan hızıyla arkasına bile bakmadan yanımızdan geçiyor. Sen, arkanda bıraktıklarını bekletme.
tüm ülke olarak son bikaç senedir kolektif histeri şeklinde deneyimlediğimizi düşündüğüm durum. önündeki en azından belli bi dönemden, mesela 1-2 yıldan hiç bi beklentin olmaması "ya bi an önce bitse şu zamanlar da asıl hayat bi başlasa" modu durumu. kötü yanı şu ki alışkanlık haline getirdiğinizde geleceğinize dair hiçbir şey yapmamakla, plansızlıkla sonuçlanabilir.