bugün

şu andır. içindeysen durur dışındaysan durmaz.
zaman yolcusunun karısı
2000 UEFA finalinde Popescu nun topun başına geçip topa vurana kadar ilerlediği süredir.
her bir dakikası için günlerimi verdiğim saatler var. dursalar bir köşede, bana baksalar..
bir tartışmada yanlış tarafın sen olduğunu anladığın andır.
yolda gayet havalı yürürken bir taşa takılıp düştüğün yada sendelediğin andır.
kötü bir haber alındığı anlar maalesef.
(bkz: fotoğraf)
anneme sarıldığım an.
kebabın o ilk lokmasını pideye sarıp ağzıma aldığım an.
Nefesimizi tuttuğumuz anlardır.
Zamanın da nefes almazsanız kalbinizin durduğu an olacaktır.
Onu gördüğüm zaman. Kalbim hızlı hızlı atıyor ve beynim duruyor âdeta. Ona karşı artık hislerim olmasada gördüğüm zaman içimde farklı bir burukluk oluyor.
Sınav kağıdına bakmak, öylece sadece anlamsız bir şekilde.