yuvarlağın köşeleri

özdemir asaf'ın 1940-1981 yılları arasında yazdığı etika türündeki özdeyişlerin toplandığı yapıtı.

eğer bir sarışını oyalamak istiyorsanız yuvarlak bir odada köşeye oturmasını söyleyebilirsiniz..

diyalektik bir bakış açısıyla söylenmiş bir söz.Yakışır, rahmetli asaf felsefe okumuştu.

(bkz: top kafada sivri zeka)

"bir yuvarlak'ın benim bulabildiğim sayıda köşeleri vardır.Burada durup kalırsam "araştırıcı" derler bana.
Bir yuvarlak'ınbenim bilmediğim sayıda köşeleri vardır.Bu bildiğimde direnip kalırsam" mutsuz " derler bana" dizeleriyle Asaf'ın kitabında yer alan sözlerdir

her yuvarlagin koseleri vardir. bir yuvarlak 1000000 gen olsabile bir cokgendir. sonsuz gen de sayilabilir. teoride bir yuvarlak cizmek mumkundur. ama pratikte imkansizdir.

başucu kitaplarından biri olup, arada bir okumak suretiyle beyninizin ücra köşelerine kaçmış yazıları canlandırabileceğiniz, böylece hayata farklı bir yorum katabileceğiniz özdemir asaf kitabı.

(bkz: halamın bıyığı)

Özdemir Asaf'ın etika türündeki özdeyişlerini kapsayan, on birinci basımı şubat 1998'de yapılmış harika bir eser.

Kitapta 1000'den fazla özdeyiş bulunmaktadır, aşağıdaki özdeyişler söz konusu eserden alıntıdır.

ilgi:
Karşılıklı tek olabilir..
Karşılıksız çok olabilir..
Çok karşılıklı olabilir..
Karşılıklı karşılıksız olabilir..
ilginin sorunları ilginin sorunları değildir.

***

Deniz dalgalı.. Durulmasını bekliyorlar. Açılmak için. Bunlar akıllı kişiler.
Deniz dupdurgun iken açılmışlar.. Dalgalar çıkmış.. Boğuşmuş, bitkin dönüyorlar.. Değerli kişiler.

***

Aşk, susturduğu oranda büyür. Büyüdüğü oranda susturur.

***

Sevilenin yanlışları görülmez..
Sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır..

***

Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır.
Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.

"doğdu, sevincten agladılar.
öldü, acıdan ağladılar.
o,bu arada yaşadı,hiç düşünmediler."

özdemir asafın 2 ciltten oluşan, üstünde düşünülmesi gereken etikalarını içeren kitabıdır. yazar ciddi ciddi felsefe yapmıştır, bu yüzden kitap felsefi bir kitap olarak da görülebilir.

özdemir asaf'ın bir oku bin düşün kitabıdır. tadından yenmez. kitap hiç bitmesin istersiniz. öyle paragraflar vardır ki gözlerinizi kapatıp düşünürken uykuya dalarsınız.

yuvarlagi olusturan noktanin en dis uc bolgesine denk gelen noktanin en dis uc bolgesine denk gelen noktanin en dis uc bolgesine denk gelen noktanin...en dis uc bolgesine denk gelen noktanin olusturdugu nokta.
ya da;

yuvarlagi olusturan bir noktanin olusmasini saglayan diger noktalarin olusturdugu noktalarin olusturdugu noktalarin.. olust.. nok.. ol.. nok.. olusturdugu nokta.
*

(bkz: oksimoron)

--spoiler--
birbirinize kızın,
birbirinizle kavga edin,
yumruk yumruga yüzlerinizi parçalayın,
gözlerinizi patlatın,
kulaklarınızı koparın,
saçlarınızı yolun,
derinizi parçalayın,
tekmeyle kemiklerinizi kırın.
yalnız ananızdan dogdugunuzda oldugunuz gibi kavga edin.
yalancı, ek bir araç kullanmayın.
mendil bile olmaz.

ama ne olur sakın bir insanı gönülce, gözce, dilce, ruhça kırmayın.
--spoiler--

özdemir asaf şiiri.

yuvarlak kişinin köşeleridir.
(bkz: dairesel yumuşakçaların en derin köşeleri)

'aşkın öncesi yoktur, ötesi mi ötesi hiç yoktur.' gibi bir sözün sahibi özdemir asaf ın mükemmel başucu niteliğindeki kitabı.

özdemir asaf ın;
'sevişenlere bakmak, bakanın küçüklüğünü büyültür'
diye bir sözü vardir ki bu kitabında,
insanı gülerken düşündürmüştür, sevişenleri seyretmeyi seven abazanları daha da düşündürmüştür.

çizim programlarında bilgisayarın ekran kartının güzel olmaması durumunda yuvarlağın ongen-15gen gibi olması.

"Aşka gönül ile düşersen yanarsın.
Zeka ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın.
Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma bir yol seç."

fatih ürek'in kalçaları.

özdemir asaf'ın bir ip üstünde birden fazla kafa yapıcı cümleyi oynattığı kutsal öğreti.

meyhanelerde bir kenarda yalnız başlarına içenler vardır, onların hepsi yalnız kişiler değildir.
ama hep mi hep başkalarıyla içmek isteyenler vardır, ille birisini ararlar : onlar kesin yalnız kişilerdir.

(bkz: teyzemin taşakları)