yazarların abilerine yazdıkları yazılar

abi bana almanca öğretmeye en uzun ve karışık cümleleri okutmaya çalışarak başaramazsın bunu bil.

ve seni çoooooooooooooo.....oooooooook seviyorum hayatımdaki en önemli insansın. sen ve anneannem.
dünyanın en iyi abisisin. ayrıca sana başka bir konuda daha teşekkür borçluyum. sen o kadar ağlayıp zırlamasan 10 yıl arkandan ben gelmezdim. zaten bi seni seviyorum bi de dayımı. çok kafa adamlarsınız. ablam** çok uyuz mesela her şeye gözünü büyütüyo falan. ama ben de çok komiğim gibi süper taklit yapıyorum ehehe.**
senin benim her dediğimi yapmanı, aynı zamanda da otoriter olmanı istiyorum. anlıyo musun beni? ııaaaa.******

sen gidince evde yokoluşumu izledim. nolur artık kurban bayramı gelsiin.

her sigara yaktığımda odamın kapısını çalma lütfen sensörün mü var anlayamıyorum.

iyi ki varsın.

abi gelde artık şu kredi kartını öde lütfen bir dünya borcum oldu sayende. her şey güzelde neden çalıştıklarımdan kazandıklarımı senin borçlarına yatırmak zorundayım ben onu anlayamadım.

belki de sahip olabilecek en iyi abisin. tüm özelliklerimiz nerdeyse aynı. sevdiğimiz kitaplar siyasi düşüncelerimiz sözlükteki bakış açımız vb. ama şu internet konusunda anlaşalım. geldiğinde kotayı aşıyoruz her zaman. eh be insaf. biraz da beni düşün. sen gidince 100 mblarla 15 gün idare eder oldum. bi de peste yenilince çok sinirlenme. valla yenerken sırf kızcaksın diye farkı açmaktan korkuyorum. ama çok seviyorum seni unutma.

sevgili abi(M)
seni çok seviyorum ben yav. Siz büyükler nasıl dersiniz? ...
heh buldum!
dünyalar kadar çok...
near ddeni hiçbirzaman sorulamaz çünkü saymaya başlarsam eğer, sonsuzluğa doğru göç ettiğim ana kadevam etmesinden korkuyorum ama en basitinden neye ihtiyacım olsa sana danışıp, neye kızsam neye sevinsem neye üzülsem ilk sana bahsediyorum.. (deniyorum)
bi tanesin iyikide varsın....

edit: burdan abisi olmayanlara sesleniyorum ailenizle konuşun evlatlık alsınlar!.

abim yok lan benim. kardeşim bile yok. abim yoksa ebeveynlerime yazıyorum. bana niye kardeş yapmadınız be.

hafta sonları erken saatte benim yanıma gelip homo, sürtük diye amerikan eşeği* gibi anırıp beni uyandırma.
arkadaşlarının ve ortak arkadaşlarımızın yanında bana laf sokmaya çalışma.
üniversiteyi kazan da evde tek çocuk olmanın keyfini çıkarayım, kısaca bir an önce siktirol git*

edit:burdan abisi olmayanlara sesleniyorum ailenizle konuşun abimi evlatlık alsınlar.

bu havada, kar kış demedim abimle dışarı çıkmayı göze aldım.

ulen bindik arabaya sağa sola gidip duruyo bi' şeritten gidemedik adam gibi, ee zincir yok kayıyoruz sandım, yusuf yusuf ''durdur arabayı inceeem.'' diye çığlık atıyorum.

çok akıllı abim gecikmeden cevabı veriyor; ''nasıl zik zak çizerek gitmek çok güzel oluyo dimii?'' (abimin şaka anlayışı bu işte, beni korkutunca eğlencesini buluyor.)

canımı yolda bulmadım ben abi bozuntusu!

canım benim çok özledim seni sen başkasın benim için her şeyden önemlisin bugün farklı bir gün usta birliğini nerede yapacaksın acaba? çok merak ediyorum gerçi bu arabayla http://www.youtube.com/wa...vtbEfHU&feature=share muhtemelen doğuya düşersin herkes öyle diyor. Hiç öenmli değil gerçekten nerede yaparsan yap mutlu ol huzurlu ol yeter iyi arkadaşların olsun falan * Allaha emanet ol...

benim tshirtlerimden ne istiyorsun diye bir tek soru daha istemiyorum.

olum evlendin gittin ya senin ağzını burnunu kırasım geliyor! Eve geldim geleli bulaşıcak adam yok sıkıntıdan patlıyorum... insan evlenirken geride kalanları da düşünür böyle ibnelik yapıp gitmez yıea...
Tamam tamam seni çok sevdiğimi söylemek istemiştim sadece.

beni ilkokula yazdırmıştın gitmeden önce. Okumayı nasıl söktüğümü görmeni çok istiyordum.
Olmadı.

yıllarca eve hepsi pekiyi olan karneler getiriyorken, bir tanesini de sana göstermek istiyordum.
Olmadı.

4 kardeştik ve 2 şer paylaşmıştı annem ve babam bizi şakacıktan. Ama ne bilsin çocuk aklım, çocukluğumda yalnız kalmış hissetmemek istiyordum.
Olmadı.

Çabucak büyümek ve saatler süren bir yolculuk yapıp yanına A.B.D. ye gelmek istiyordum.
Olmadı.

Her seferinde izine gelmeni bekliyordum, geleceğin izinin de uzun sürmesini istiyordum.
Olmadı.

Yine elimden tutup kıyafetler almaya götürmeni istiyordum.
Olmadı.

Sen evlenirken yanında olmak istiyordum.
Olmadı.

Artık zor zamanların hızlı geçmesini istiyordum.
O hiç olmadı.

Aradan geçen 18 yılın ardından kimse tahmin edemezdi bunların biteceğini.

Okumayı söktüm.

Hep en başarılı öğrenci oldum.

Tüm diğer abilerim evlendi, onlar da artık yalnız kaldı.

Çabuk olmasa da büyüdüm.

izine gelemedin belki ama, artık gelebiliyorsun. Şu anda evdesin, işimin bitmesini ve eve dönmemi bekliyorsun.
seni çok seviyorum abicim.

hastalıklı ruhumun önemli bir bölümü senin eserindir, farkında olmayışın benim maharetimdir.

çıkartmadığın ek karttan dolayı seni kınıyorum!

bu dünyada değeri benim için ölçülemeye adama,
i̇yi kötü her anımda yanımda olana,
canımın parçasına,
bugün ayrılırken bogazımı düğüm düğüm eden kişiye sesleniyorum ;
abi !! 
seni cok seviyorum lan..

-kalk bilgisayarımdan.
(bkz: mesajımı almıştır o)

ömrümde abi demediğim insan, arkadaş, dosttan öte... kafa dengi insan. lan kim görse şaşırmıyor muydu aramızdaki bağa? ibne şimdi üniversitelerde geziyorsun bıraktın beni buralarda tek başıma.. hadi gel artık da şu nargileyi hazırla... *

keşke birde babama yaranmak için beni ispiyonlamasaydın. Bende senin arabayı kaçırdığını söylemezdim abiciğim. Hayat işte böyle.

antalyadan dönmeni sabırsızlıkla bekliyorum.
yanlış anlama bana telefon alıcak olmanın olayla hiç ilgisi yok.
ben seni özledim yani. (bkz: yersen)

iyi ki yoksun lan, bi de senle ugrasamazdim.

Efsanevi sessiz bir kovboyu sembolize edip, o muhafazakar ve otoriter yansımasının ardında, bastırılmış ateşlerle kavrulan değerli abim..
Yansıttığının yanı sıra çok farklısın, keşf edilmesini bekleyen masum küçük bir çocuğu cağrıştırıyorsun.
Beni yansıtıyorsun. Kabuğumun içinde gizlediğim, hasas ve mistik kıza hitap edip, yüreğimi ısıtan bahar güneşim.
Baş eğmez inatla kompleksleşip iflah olmayan tavrımı, girdabına sürükleyerek beni dizginleştiren, heyecanlı tavrıma sakinlik katan ılık rüzgarım.
Bir ucurumun kenarında atlamaya hazır bir şekilde fakat beni bir şeylerin itmesini beklerken, aniden gölgesini hissedip, güç aldığım görünmez kalkanım.
Tanımlamakta zorluk çektiğim, Allah'ın ve anne-babamın bana en güzel armağanı.
Söz ile lanse etmesen de, bana "canım kardeşim" diye bakan gözbebeklerinde tarifsiz huzur ve mutlak güven bulduğum rehberim.
Zor anlarımda hızır gibi anında yanımda beliren, sığındığım limanım.
Ironi sahibi, neşeli, matrak dostum.
Varlığın için sonsuz teşekkürler. Ve sakın unutma..
Hükm edici tavrını fütursuzca protesto eden kız kardeşin seni çok ama cok seviyor.

ilk olarak yine söveceğim sana, ama seni söverek seviyorum. çok hayvansın kanki, o kadar seviyorum ki lan seni kimseye söylemedim bunu ama burda bak 2.dir yazıyorum seni acayip çok seviyorum.

olum bide oğlun oldu ya ne zaman büyüdün lan, keşke hiç büyümeseydin de birbirimie dalaşsaydık hep.

evlendin gittin evde sıkıntıdan geberiyorum ben. sen hep yanımda olaydın ben hiç hata yapmazdım hem.

poff neyse kanki seni çok özlüyorum. ok. by.

beni kıskandığını biliyorum. senden daha yakışıklıyım. ve beni daha çok seviyorlar. oh rahatladım. siktir git artık önüme taş koymaktan vazgeç. beni ezebileceğin her imkandan yararlanmayı kes. kıskanmaktan vazgeç. tokatlıycam seni.