yapılmış en aptalca dargınlık

ukte * *
su ana kadar yapılmış en aptalca dargınlıktır, küsmektir, haramdır *, günahtır, gerek yoktur.

gurur üzerine çöreklenmiş dargınlık/dargınlıklarlardır.

henüz yapılmamış olan dargınlıktır.

suclu oldugunu bile bile gurura yenilerek hareket etmek belki bir omur boyu surecek pismanlık tohumlarını gonlumuze serpistiren dargınlıktır.

çocuklukda yapılan dargınlıklardır. saçma sapandır bunlar. en önce ben ebeleniyorum diye oyunu bırakır, saklanamıyorum diye ağlayarak eve gideriz. sonrasında güler geçeriz zaten.

- anneye sevilmeyen yemek yapıldıgında yapılan dargınlık .
- babaya istenilen kanal açılmadıgı için yapılan dargınlık
- ablaya parfümü izinsiz sıkıldıgı için yapılan dargınlık .
- erkek kardeşe markete gitmedigi için yapılan dargınlık .
- kızkardeşe sipariş edilen pudra alınmadıgı için yapılan dargınlık.

bu liste böyle uzar gider ancak bu satırları yazarken bu insanların hiçbiri yanınızda degilse bu alınganlıklar daha bir aptallaşır gözünüzde kıymet bilmediginiz anlar aklınıza gelir başlarsınız kendinize sövmeye .

henüz ben mini mini bir çocukken evde küçük bir süs eldiveni bulmuştum üzerinde g ve s harfleri vardı ve rengi sarı kırmızıydı. annemin adı "g" harfi ile, ablamın adı da "s" harfi ile başlaması hasebiyle karşılarına geçip elimde bu minik eldivenle "bu nee böyle benim adımın harfi niye yok" diye bağırıp çağırmıştım, bunlar yetmezmiş gibi bir de ağlamıştım. daha sonra ağlarken lan dedim **bu galatasarayın şeysi galiba. bir yandan ağlıyorum bir yandan bunu düşünüyorum. ama işin tuhaf yanı neden annem ve ablam bunun bana galatasarayın bas harfleri olduğunu söylemediler? laf aramızda ben fark eder fark etmez ağlamayı kestim ve durumu çakarlar da beni g.t ederler diye ufaktan kaçtım. konuyu da oracıkta kapattım. aptal çocuğun aptal dargınlığı söz konusudur bu anıda. *

edit: düşündüm de o kadar da aptal değilmişim *

severek ayrılmanın sonucunda oluşan dargınlıktır.

en sevilen arkadaşa, aramıyor sormuyor diye 5 sene küsmek ve 5 sene sonra aradığında, birbirine sarılıp 5 sene hiç konuşmamanın cezasını kendine kesmektir. üzülmektir çok fazla. ama 1 sene sonunda geçen zamanda hiçbir şeyin değişmediğini, onun sizin hala en iyi dostunuz olduğu, ve telefon özürlü bir ibnetor olduğunu anlamanızla sonuçlanabilir.