yahari ore no seishun love come wa machigatteiru

2013 yapımı anime.

tecrübeli yalnız,mükemmel kaybeden,kibar insanlardan nefret eden baş erkek karekterin,öğretmenin ısrarıyla(daha doğrusu öğretmeninden dayak yemesiyle) sosyalleşmesi için katıldığı gruptaki maceralarını anlatıyor.işin aslı daha farklı aslında...

başrol erkek karekterin kibar kız yorumu:

--spoiler--
Onlarla sohbet edince meraklanıyor,...mesajlaşınca huzursuz hissediyorum.Eğer telefonda konuşmuşsak,...yüzümde aptal bir sırıtmayla,arama geçmişine bakıp duruyorum.Ama biliyorum.Kibar oldukları için böyle davranıyorlar.Bana karşı kibar olan insan başkasına da kibardır.Ama her zaman,kendimi bunu unutmuş halde buluyorum.Eğer gerçek zalim bir metres ise,...eminim ki, yalan kibar bir kızdır.Bu yüzden, kibarlık yalandır.

--spoiler--

ve yalnızlık:

--spoiler--
Sürekli beklenti içinde oldum...Sürekli yanıldım.Bir yerden sonra ümit etmeyi bıraktım.Tecrübeli yalnız, tekrar aynı hataya düşmez.Yüz savaştan sağ çıkmış, yalnız bir savaşçı.iş kaybetmeye geldi mi, ben en güçlüsüyüm.Bu yüzden, her zaman...
--spoiler--

verdiğim örnekler sanki iç karartıcı bi anime izlenimi doğurmuş olabilir ama aynı oranda diyalog komedisi de barındırıyor.izlemenizi tavsiye ederim.

death note'den beri hiç bir animeye ısınamamış olan bana ilaç gibi geleceğini düşündüğüm animedir.

hachiman hikigaya karakterini barındıran ve izlerken herkeste "aha aynı ben lan" izlenimi oluşturan , bol bol sıradışı düşünce bulunan anime.

şimdi 2. sezon finalini izledim de... ne yazsam diye düşünüyorum. hayır gerçekten düşünüyorum sözlük.

anime manyağıyım demiycem ama izlemesi zor animeleri severim, bu da biraz öyle, aslında tam öyle değil, neyse izleyenler anladı beni. daha önce de anlamakta güçlük çektiğim seriler olmuştu. ergo proxy çok yormuştu beni mesela. ama ona bakıyorsun distopik, cyber-punk bir seri buram buram felsefe akıyor, yani benim gibi normal bir kişinin zorlanması çok normal.

ama bu, bu bildiğin slice of life, okul animesi. yani günlük hayat lan. neden bu kadar zor ve karışık. -özellikle ikinci sezon aşırı dolaylı değil miydi ama?- şimdi burda felsefe yapıp "hayat da öyle değil mi" derim ama gerçekten bu kadar mı imalı ve dolaylı yaşıyoruz?

2. sezon finaliyle ilgili kelimeler bir türlü elimden sana dökülemiyor sözlük, çünkü kafamın içinde her yerdeler. yui tam olarak ne demek istedi, hiki neye karşı çıktı, yukino'nun dileği ne? kafamda deli sorular! elbette kendimce fikirler üretiyorum bunlara ama, yok, toparlayamıyorum bir türlü.

varsa konuşmak isteyen, ben buralardayım sözlük.

haa bir de; lütfen biri 3. sezon gelecek desin. yoksa şimdi ekmek pıçağıyla harakiri yapıcam

anime olduğu 100 metre uzaktan belli olan, sol çerçevede belirmesi ile varlığından haberdar olduğum ve izlemeyi düşündüğüm anime.

(bkz: tişikkirler baylinux)

adından da anlaşılacağı gibi bir anime. şimdilik 2 sezondan oluşuyor ama sanırım 3. sezon da gelecek.

konusu antisosyal olan ana karakterin, öğretmeni tarafından kendisi gibi problemli öğrencilerden oluşan bir kulübe katılmaya zorlamasıyla başlıyor. bu kulüpte okuldaki öğrencilerin sorunlarına yardımcı oluyorlar ve böyle anime işliyor.

gördüğünüz gibi konusu çok ahım şahım değil fekat animeyi klasik romantik komedilerden farklı kılan ana karakterin arkadaşlarıyla girdiği tartışmalar ve kendi ile yaptığı monologlar aracılığıyla insan ilişkilerine, sosyal hayata, aşk ve yalnızlığa dair derin mesajlar vermesidir. yani animenin alt metni kuvvetli.

bu animeye benzer konusu olan welcome to the nhk var . isteyen izlesin.

görsel

3. sezonu ile finalini yapmıştır. finalde beklenen olmuştur,herkesin tahmin ettiği beklenti. Hikigaya kadar über bir karekter daha gelmez şu anime evrenine lan...

sadece hikigaya için izlenir.3. sezonun tamamının romantizime bağlanması çok baymıştır.