bugün

trabzonspor'u tutan tanıdığım kişilerin çoğunun kökeninin karadeniz'e dayandığını baz alırsak ilk nedenleri arasında bu sayılabilir. bir zamanlar ligde fırtına gibi esmiş olması, üç büyüklere kafa tutabilen bir anadolu takımı olması da nedenleri arsında sayılabilir. ama son 10 yıldır iyice eziyete dönüşmüş durumdur.
hatta trabzonzpor'lu bir arkadaşımın ağzından dinlediğim diyaloğu da aktarayım;
arkadaşım trabzonspor'lu olduğunu söyleyince ona bravo valla seni çok takdir ettim çekinmeden, sıkılmadan söyleyebildin demişler.
tanım: trabzonspor'u destekleme eylemi.
trabzonsporlu olmak trabzonlu için bir yaşam tarzıdır. olmazsa olmazıdır. trabzonspor koca bir kentin o haftaki ruh halini belirlemektedir. 22 senedir şampiyon olamadı ama ona hiç küsülmedi. gerçek trabzonsporluluk takım kümeye oynadıgı senede sıkılmadan utanmadan atkısını takıp heryerde dolaşmaktır. trabzonsporlu olmak istanbulda oturulmasına ragmen kombine biletini almaktır dedigim başlıktır...
karşılıksız sevmektir.
platoniktir.
size hiçbir mutluluk yaşatmaz.
bir gün yüzü göstermez ama
vazgeçemezsiniz ondan bir türlü.
her yeni sezona büyük umutlarla başlamaktır.
eski güzel günlerin geride kaldığının bilinmesine rağmen çocuksu bir heyecanla ya olursa diye beklemektir.
dünya futbolundan benzerleri için
(bkz: atletico madrid li olmak)
(bkz: tottenham lı olmak)
(bkz: fiorentina lı olmak)
cogu zaman mazosist bir eylemdir.
trabzon spora gönül vermektir.
sezon basşında trabzonspor'un 3 maç üst üste kazanması durumunda direk şampiyonluk moduna giren,sezonun ortalarında gerçeğin farkına varan,sezon sonundada hocasını ve yönetimini istifaya davet eden taraftarlardır.aslında tek istedikleri şey trabzonspor'u şampiyon olarak görmektir.beklentisiz,karşılıksız,ölümüne severler.ama tek hataları şampiyon olan bir takımın taraftarı olmak için trabzonsporu'u seçmeleridir.
kanser müsebbibi çernobil değil trabzonsporlu olmaktır. yıllar geçti bekliyoruz kanser ettiniz ulan!..
27 yıldır acı çekmek edeta şampiyonluğa hasret kalmaktır.
kaç yaşına gelinmiş olduğu halde, hiç şampiyonluk görememiş olmak ama yinede o renklere gönül vermektir.
http://fanatik.ekolay.net...id=129912&authorid=54

böyledir işte trabzonsporlu olmak...
her zaman bir umut tur. *
- farklı olmaktır.
- bir şehrin isyanıdır.
- futbolsuz trabzonsporsuz gün gün değildir onlar için.
trabzonsporu desteklemektir.
sadece avni aker de değil evde tv karşısında bile maç izlerken 61. dakikayı coşkuyla kutlamaktır...
200.000 kişiyle türkiyeye futbol anlamında kafa tutmaktır.
http://img121.imageshack....14710150110441401046.jpg/

böyle bir şeydir.
takdir edilmelidir.
kesha'yı sevmek gibidir. karşılık beklemezsiniz. yağmurda, çamurda, karda yeri gelir fizanda takımınızın yanında olursunuz.
kısacası deliliktir.
not: Evet ben bir deliyim.
edit: Ben trabzonlu değilim. hatta karadenizli bile değilim.
gazetede ilk önce trabzonspor haberlerini okumaktır. Takımı ile gurur duymaktır.
şehrinin takımını tutabilmektir.

açık ve net... ait olduğun şehrin takımını.
ezikliktir. bu kadar çok bağırıp çağıran ve bu kadar az başarısı olan başka takım var mı acaba?
trabzonlu olmak sürekli fenerbahçenin kötülüğünü düşünmektir. doğruya doğru.
şehrinin takımını tutmak değil vahşi aristokrasiye karşı adaletin, başkaldırının, öfkenin ve isyanın bir ferdi olmaktır.
fenerbahçe ile yatıp, fenerbahçe ile kalkmaktır.
kendini büyük takımlardan saydırabilmek için bin takla atandır. el sikiyle gerdeğe giren takımın taraftarıdır.
trabzonspor takımını desteklemek, 61 e sevgi 82'ye nefret beslemektir.