dream theater parçası. Çok güzel bir soloya sahiptir..

nicholas:
where did we come from?
why are we here?
where do we go when we die?
what lies beyond
and what lay before?
is anything certain in life?

they say, life is too short,
the here and the now
and you're only given one shot
but could there be more,
have i lived before,
or could this be all that we've got?

if i die tomorrow
i'd be allright
because i believe
that after we're gone
the spirit carries on

i used to be frightened of dying
i used to think death was the end
but that was before
i'm not scared anymore
i know that my soul will transcend

i may never find all the answers
i may never understand why
i may never prove
what i know to be true
but i know that i still have to try

if i die tomorrow
i'd be allright
because i believe
that after we're gone
the spirit carries on

victoria:
move on, be brave
don't weep at my grave
because i am no longer here
but please never let
your memory of me disappear

nicholas:
safe in the light that surrounds me
free of the fear and the pain
my questioning mind
has helped me to find
the meaning in my life again
victoria's real
i finally feel
at peace with the girl in my dreams
and now that i'm here
it's perfectly clear
i found out what all of this means

if i die tomorrow
i'd be allright
because i believe
that after we're gone
the spirit carries on
dream theater'ın en duygusal parcalarından...scenes from a memory'de bulunur.if i die tomorrow id be allright because i believe that after were gone the spirit carries on..**
Score - 20th Anniversary World Tour'un setlistinde de bulunan süper sarki. Scenes From A Memory zaten süper bir konsept albüm, DT de süper. ne süper!
O değil de şimdi başlığı gorunce aklıma geldi. Gecen sene bu şarkıyı prezentasyonumda kullanmıştım. Butun koca ders benim prezentasyonumun uzerinde konusalarak geçmişti, diğerleri prezentasyonlarını bile yapamamışlardı benim yuzumden. O kadar guzel sozlere sahip ki, bizim inanmayan hocamız bile çelişkilere düşmüştü.
hayat hakkında çok şey söyleyen,dinleyene her dinlediğinde yeniden yaşamın değerini ve hayatın ona verdiği değerli şeylerin/kişilerin önemini tekrar gözden geçirme isteği uyandıran tahminlerin ötesinde önemli olan parça.

"if i die tomorrow
i'd be allright
because i believe
that after we're gone
the spirit carries on.."
insanların yıllardır cevabını bulamadıkları soruları konu edinen, mükemmel bir petrucci solosuna sahip dream theater şarkısı. idrak ederseniz, oturur düşünür daha sonra ağlarsınız.

not: canlı performansta solo sonunda LaBrie'nin "this is the john petrucci eveyone" diyerek, petruccinun o soloda gerçek petrucci olduğunu kanıtlar.
başyapıt bir albümden tarif edilemeyecek güzellikte bir şarkı. james LaBrie iç rahatlatır, petrucci iyidir, portnoy döktürür, klasik gitar soloları harikadır, piyano bambaşkadır, vs vs.
ufak, usul bir dilekten ibaret aslında her şey. ve sükunet..
"move on, be brave
don't weep at my grave
because i am no longer here
but please never let
your memory of me disappear"
''eğer yarın ölürsem
daha iyi olacağım
çünkü inanıyorum ki
biz gittikten sonra
ruh devam edecek varlığına..''

nakaratıyla gönlümü parçalar, nadir olaylardan olan duygu yüklü john petrucci solosu içerir.
Pink Floyd ve Savatage etkileşimli bir ballad, tabi dream theater yaptığı için çok hoş olan bir ballad.

Victoria şarkı içerisinde Nicholas'a sesleniyor. Şarkı içerisindeki sözlerle Nicholas'ın reenkarnasyona inancı kesinleşiyor ve Victoria'nın aslında kendisi olduğunu yani eski bedeninin Victoria olduğunu anlıyor artık.
dream theater'ın kendi tarzı dışına çıktığı ve insanın hep orada kalın emi diyesi geldiği şarkı.

(bkz: finally free)
(bkz: through her eyes)
portnoy'un terk-i diyarından beri kaçan hevesim bu şarkıyı es geçmiştir. tapılır, sayılır, sevilir hala her bir üyesi, sırf bunu bana dinlettikleri için. ve umut vardır bu şarkıda, sololarda.
bir dream theater şah eseridir.
solosu ve son sözleriyle, daha doğrusu her şeyiyle on numero şarkıdır. james labrie kişisi vokallerde yardırmıştır.
arada bi dinliyip kendimden geçtiğim başyapıt. bu nası solo be allahsız.
yardırmış gitmiştir. o nasıl bir solodur lan.
efsane dream theater şarkısı. az önce dinlerken fotoğraflara bakıyordum, tam nakarat kısmı girerken, rahmetli teyzemin fotoğrafı açıldı. bi tuhaf oldum, içim sızladı. en ilginç tesadüfler hep beni buluyor ya. şarkı öteki tarafı anlatıyor zaten bi de fotoğraf falan neyse geçti.
"your memory of me disappear" kısmında coştuğum mükemmel şarkı.. Labrie, disappear derken o kadar güzel tonlar ki kendinizi sikecek gibi olursunuz. işte müzik budur.. Müzik adama kendini siktirtir...