the dust of time

türkçesi zamanın tozu olan film.

izlemesi vakit kaybı olan filmlerden olduğu söylenemez.

theo angelopoulos'un ölümünden önce çektiği son, aynı zamanda yapmak istediği üçlemenin ikinci filmi.

theo angelopoulos'un son filmi. theo angelopoulos'un bundan önce birkaç filmini izlediğim için onlar kadar tat vermediğini söylemem mümkün. çünkü diğer filmleri ile beklentiyi daha da yukarılarda tutmuştum. film sanki biraz aceleye gelmiş gibi, her ne kadar iki saat olsa da. buna rağmen film güzeldi.

filmde fazlasıyla hoşuma giden bir şey varsa o da eleni, jacob ve spyros arasındaki üçlü ilişkidir. birbirini senelerdir seven iki aşık, eleni ve jacob. onların kadim dostları ise spyros. o da eleni'yi seviyor. jacob bunu biliyor, hatta dansa kalkmalarına izin veriyor. eleni, spyros ile zarif bir dans ediyor, jacob ise keyifle izliyor. aralarında bir çekişme yok, kıskançlık yok. çünkü biliyor jacob, eleni'nin kendisini ne denli sevdiğini. ve jacob'un spyros'a olan merhameti. üçünün arasında geçen bu ilişki, genel olarak filmlerde yalnızca iki aşık arasında geçen ilişkiden daha güzel benim için.

görsel