hokkabaz ile aynı gün vizyona giren filmdir. hokkabaz'dan son anda vazgeçerek bu filme giden olarak şunu söyleyebilirim ki, mutlaka belirli aralıklarla seyredilmesi gereken filmdir. ayrıca iyi ki hokkabaz'a gidilmemiştir, zira film sınav'ı mumla aratacak kadar kötüydü.*
her yılın sonunda bidolu insanın girdiği o saçmalık.öss.ösys.oks.lgs.sbs... sistem ne olursa olsun her yıl 500 türkiye 1 cisi.
Yıllarca eğitim ve öğretime katkısı olmadığı anlaşılan ama halan öğrencilere uygulanan elek sistemidir.
Arupa'da ki sistemin örnek alınacağına git gide daha çoğaltılan ve zorlaştırılan bir sistem.
türk sinamasının geliştiğini gösteren, her izlenişinde hem ağlatan, hemde güldüren filmdir. yani ağlatan derken hüzünlendiren diyelim. müzikleriyle duygu seli yaşatan aynızamanda coşturan filmdir. dünyaca ünlü bir yıldızın oynaması da ayrı bir heyecan katmıştır. izlenesidir efenim. sinemadaki tadı vermeyeceği için geç kalmış olanlara üzülmekteyiz.
sonlarına doğru; tüm masum umutlarıyla sınava giren öğrencileri yarış atına benzetmesiyle, aynı sınavda ter dökmüş biri olarak kendimi çok fazla kullanılmış, çok fazla aldatılmış ve hayalleri çalınmış hissettiren ve duygulandıran, defalarca izlenilesi ve her izlenişte kopulup, hüzünlenilesi, yerli yapımı olmasıyla gurur duyulası sinema filmi.
okan bayülgen in sistemem bol bol gönderme yaptığı film.
türk filmlerini yerin dibine sokma kurulu üyelerince yerden yere vurulan,hakkı yenen filmdir.

oyunculuk desek,ismail hacıoğlu ve caner özyurtlu genç kadro,güven kıraç,okan bayülgen,altan erkekli ise tecrübeli kadro.bu tamam.

müzik desek,badem'in kalitesi,duman'ın kalitesi belli.

mesaj mesaj diye yırtınanlara ise,okan bayülgen'in rolü ve söyledikleri yeterli.

daha ne beklenebilir bir filmden,ben anlamıyorum.çok güzel bi filmdi abi,sıkça izlenmesi gerekn çok güzel bi filmdi.
allah belasını versin dediğim. hergün sövdüğüm paracı bir dershanenin ismidir.
hayata adım atmakla başlayıp,ölene kadar tabi tutulacağımız bir olgu.
beni her izlediğim de çökerten film. şuan kanal d de tekrar veriliyor. 7. izleyişim falan ama her seferinde aynı etkiyi bırakıyor. hele sonlarda duman-yanıbaşımdan ın çaldığı bölüm insanı bunalıma sokar, kaan tangöze'nin sesi orada insanı öylesine etkiliyor ki.
kesinlikle türk sinemasının en iyilerinden.
sınava çok çalışıpta hiç çalışmadım diyerek yüksek not alarak bizleri sinir eden öğrenci. hiç yalan atma sabahlara kadar köpek gibi çalıştığını bizde biliyoruz.
son zamanların modası olan stiliyse bir günde zibilyon tanesini aynı anda yapmaktır efendim.

(bkz: erkekseniz teker teker gelin) lan!
Hayat boyunca bitmeyen, sonucu saçma biçimde geleceği etkileyen, asıl ölçülmesi gerekenler dışında herşeyi ölçen ölçektir.
bitmek bilmeyen işkenceler mekanizması.
(bkz: hey!teacher leave us kids alone!)
girilmediğinde hayattaki herşey boş ve anlamsız gelmeye başlar...
öğrencileri yarıştırılan hayvanlardan farksız duruma sokan ama tüm olumsuz yönlerine rağmen bir alternatifi sunulamayan bilgi ölçüm sistemi.
kopya vermeyenlerin durumu daha vahim sanırım bu konuda. genelde kopya alanlar daha rahat ve kendinden emin oluyorlar.

+ bi soru ver sezgin.
- yapmadım valla.
+ ver lan bi soru.
- dur bakayım belki yapmışımdır. ıhh... vallahi ben hiçbirini yapmadım zannediyordum demekki kağıtta o kadar çok soru olunca yapamam diye düşünmüşüm ama yapmışım. e üstünden de zaman geçince aklımda yapmadım diye kalmış halbuki yapmışım. hakketten yapmamış olsam aklımda bu kadar kalmazdı ha. hayret vallahi.
+ evet.
insanın hayatını asla olumsuz yönde etkilememesi gereken oluşum. bir şey ama her şey değil kesinlikle.
Ara sıra güldüren ara sıra üzen bir film. Okan bayülgen tam oturmuştur, filmin sonu vurucudur.
bu tip eylemlerde öğrenciler kendi geleceklerini iki türlü düşünür, birincisi kağıt israfını önlemek, ikincisi iyi bir not almak. lakin birinci eylem genelde daha basit göründüğünden yada öğrencinin fedakarlığından olsa gerek, öğrencinin anasının ak sütü gibi bir kağıt iade etme olasılığı burun farklıyla öndedir.

ve meb sınavı yarattı...
sıfırı gördüm (bkz: güneşi gördüm)
insanları birbirine kırdırmaktan başka bir boka yaramayan modernizm icadı mekanizma.
kaçıncıya izledim ve daha kaç kez izlerim bilmiyorum ama her seferinde beni aynı şekilde duygulandıracağından adım gibi emin olduğum, türk sinemasında parmakla gösterilecek bir film. oyuncularıyla, müzikleriyle, konusuyla, her şeyiyle harika.
imtihan diye de geçer. iki bölümde incelenir.