sözlük yazarlarının itirafları

Gecenin 3ünde osbir çekmiştim.

sanırım bu hayattaki en büyük hatam ve aptallığım 'the walking dead' izleyip de zombilere hocalık yapmaya çalışmak olmuştur. lafdan anlamaz, yola gelmez insanlara ne anlatmaya çalışırsın ki? sadece anı yaşadığım şanlı kişisel tarihim daha bir güzel ve rahatmış aslında.

Çocuğumun doğumuna 3 ay kaldı. Hala heyecan hissedemiyorum gecenki duygulanip aglamam dışında.

Osurmak ve zırtlanlık hayat felsefemdir.

Sık sık bir şeylere dalıp yaktığım sigarayı kül tablasında unutuyorum, sonrasında ‘neyse ya en azından az sigara içiyorum’ diyerek kendimi avutuyorum. Bunu düşündüğümde ‘ulan Aslında küçük şeylerle mutlu olabiliyorsun kerata’ diye kendi kendime gülümsüyorum.

Bir tane yazarı itinayla eksiliyorum. Kontrol ediyorum pezevengi her gün. O ne eksiliyorsun pust diye editliyor yazısını o an kırbaç gibi indiriyorum eksiyi puhahsjxn
Zaten artı almak için gelmiş eksi aldığı yazıları siliyor adam aq. Ama nasıl zevk alıyorum
Normalde asla uğraşmam herif hakikatten igrenc.
Eksi fetisim varmış, benden vazgeçme ulu ben senin kanınım.

Şu gelen mesajlar olmasa bayrammış gibi hissetmem..

Yaşam sevinci denen hayati şeyin bende yeşermeye başladığı günler yaşıyorum. Şaşkınım ama garip de bir mutluluk var içimde.

Hayat çok güzel moduna hayatım boyunca giremeyeceğimi çok iyi biliyorum, bunu bilerek yaşamak size gelen sevinci çok daha sindirilebilir kılıyor.

26 mayısta gelen edit: iyi ki Sevinçliyim dedim yine hayat ağzıma sıçmak için kollarını sıvadı. Bu işin sonu ne olacak acaba bakalım.

Bu ara habire fırça yiyiyormuşum gibi geliyor.

Duygularım düşüncelerim ve mantığımla daima çatışma içinde, ciddiyetle aldığım kararlardan vazgeçme hızım inanılmaz. Tahammül etme ve odaklanma sürem son zamanlarda minimum. Dışa yansıtmamak için çabalasam da olmuyor.

kabartma tozu ile karbonat arasındaki farkı öğrendim !..

Yine yapamadım yine çabalarım boşa gitti, başaramadım. Amına koyayım böyle düzenin. Yine sabrım zorlanıyor ve yine kendimi kaybetmekten korkuyorum. Yok aga ya ben bu devrin insanı değilim keşke orta çağda yaşasaydım. Her şeyin yine zor olduğu ama bir şekilde başarılı olacağım bir çağmış. Kaçırdığıma üzgünüm. Yakında aklımı kaçırdığıma da ayrı üzülürüm artık. Yüzlerine söyledim ama buraya da yazmazsam olmaz sözlük kusura bakma artık.
Ya bunlar var ya bunlar allahsız, bunlar kitapsız bunlar.. bunların ben amına koyayım ya. Bak mesela bu kısmı Caps lock açık yazdım ama entryi girdiğimde küçük harflerle gözükecek siz o kısmı böyle biraz öfkeli okuyun duyguyu kavrayın. Duygu önemli.

iyilik, erdem, duygusallık ve romantizmin ayaklar altına alındığı bir dönemde dünya'ya geldim ve bu özellikleri delice abartı taşıyorum. Deli gibi korkuyorum ruh eşimi bulamamaktan; şiirler, mektuplar yazdım umarım buluşuruz, onun bu kötü çağda başına gelen en mükemmel şey olmak istiyorum.

sanırım aşık oluyorum istemiyorum oysa aşık olmayı.

Bugün hava soğuk buralarda, kış gibi.

sözlüğe değilde babama yapmak istediğim itiraftır.
sevgilim vardı.
babam ise kızın ailesini tanıyordu ve en baştan beri bu ilişkiyi bitirmemi istiyordu.
(bkz: tipik türk ailesi)
bense defalarca kez babamı karşıma aldım kız için.
ne mi oldu?
aldattı..

Başkalarına öğütler vermek ne kadar kolay sözlük.

Yaşadıklarımı kimseye anlatmadım ama hep ilişkiler üzerine söz hakkım oldu. Hani vardır ya sevgilisi olmayan ama tavsiyeleri dinlenen kişi benim işte. Yani görünen öyle. Yaşadıklarım çok geride kaldı evet. Yine de unutmuyorum.( içimde hep bir yara hep bir pişmanlık olarak kalacaksın be genç adam!)

Şimdi bu kadar iyi tavsiye vermemin sebebi bu yaşadıklarımdır bi bilseniz dostlarım. Yaşamadığım bi olay değil yani.

Şimdi de o kadar zorluyor ki hepinizin tanıdığı birine platonik aşık olmak. Asla olmamam gereken, hep eleştirdiğimiz birine çok aşığım be. Birine anlatıp rahatlamayı çok isterdim ama olmuyor. Atıp tuttuğum tavsiye verdiğim konuda kendim tökezledim.

Fakültede tatil. Uzun süre göremeyince, belki de seneye aynı ortamda olmazsak unutur muyum bilmiyorum.

keşke içine doğduğumuz aileleri seçme şansımız olsa diye düşünüyorum hep ama sonra bu düşüncemden dolayı pişman oluyorum. bilmiyorum... sonuçta kendi isteğimizle bu dünyaya getirilmediğimiz gibi bize hiç bir seçme hakkı da tanınmadı. şanslı doğmak güzel olurdu tabi ki. neyse, biz de kendi şansımızı yaratırız n'apalim.

Açık oylama işini ya çok beğendiğim zaman ya da çok salakça bir entry gördüğüm zaman yapıyorum.

Bunun sebebi " aferin sana böyle devamke " şeklinde bir cevap olarak vermek istediğimden dolayı.

Ne dersem tutuyor veya zamanla oluyor ama daha çok kendimle ilgili şeylerde.

bu hayatta mutlu ya da mutsuz olmam için bir sebep yok artık.

Bazen yapmaman gerektiğini bildiğin ama yapmazsan da ölecekmişsin hissine kapıldığın bir durumla karşı karşıya kaldığında bir kaç saniye nefes al, rahatla ve düşün kuralını uygulamak gerçekten işe yarıyor.

Ha aklın hala yapamadıklarında kalıyor orası ayrı.

Baldırlarım ağrıyo ya.

Kan bağı bu kadar önemli olmamalıydı.

nedense bu başlığın altını hep çok seviyordum. Çok uzun zaman sonra girip okudum bir şeyler. Kimsenin itirafı beni ilgilendirmez ama hoşuma da gidiyor.
Buraya bir sürü şey yazdım sonra da sildim. Gerçekten sevildiğimi sandığım her an yanıldım. Bu kadar.