sözlük yazarlarının itirafları

Yok sözlük. Omuzunda ağlayacağım bi insan yok. Karşısında aptal mimikler yapıp, deli bu kız diyecek birisi yok.

Normal mi sözlük? Normal de sözlük normal. Sen demesen de bana normal. Alıştım. Öğrendim ben bunla yaşamayı.

Çok mu şey istiyorum. Değer verince karşılığını almak istiyorum.

Bi de sözlük!! Bu yaşadığım şey aşk mı? Bilmiyorum..olamaz bence atlatmadım henüz diğerini. Hem bi adamın sadece tipini görüp ona aşık olmak benim huyum değil. Başka emelleri var zaten onun. istemedi bak. Çık git dedi.

Seviyorum galiba sözlük. Keşke o da beni sevse...

sevdiğim çocukla kanka olduğum gerçeği. kız ayarlamaya çalışmışlığım vardır.

ülkemi eskisi kadar sevmiyorum. eskiden vatan çok önemliydi benim için. şimdi 3 yılımın dolmasını bekliyorum avrupaya yerleşme hakkına sahip olmak için. arkama bakmadan gideceğim. bundan sonra da türkiye benim için sadece yüzüp, güneşlenip kebap yiyebileceğim bir ülke olarak kalacak.

insanlar çok saçma olabiliyor.

benim açımdan yazar olabilsek itiraf edeceğiz dedirten başlıktır.

namaz kılarken asla konsantre olamıyorum. hep aklıma seksle alakalı şeyler geliyor. allah affetsin.

Bugün dünyanın en şanssız insanı olarak ilan ediyorum kendimi.

sonunda buraya kaydoldum sözlük yazar olmayı beklemekteyim.

https://www.youtube.com/watch?v=UQlFOX0YKlQ

dünya yaşanabilirlikten çok uzak dostlar.

hissizleştim her şey ortalama artık benim için.

türkiye'de yaşamaya artık katlanamıyorum. bozuk olan psikolojim hepten altüst oldu.

bazen feminist olayım diyorum kaltak hemcinslerimi görünce vazgeçiyorum.

birkaç yüzyıl önce pek çok milletten insan iç savaşa, krallara, köleliğe rağmen barışı bulmuş, bizler bugün gelişmişlik ölçütünün ilerlediği bu teknolojik seviyede soyut idealler ile savaşı istiyoruz.

iki tane siyasi terim öğreniyoruz, yaşamını yitiren insanların arkasından fütursuzca konuşuyoruz.

küfür etmeden meramımızı anlatamıyoruz.

çocuklar ölüyor, çocuklara tecavüz ediliyor,

anneler kızlarına, ' kızım başına bir iş gelir ' tümceleri kuruyor her gün.

haklı anneler, babalar.

öyle garip bir çağ ki bu şahsen adapte olmakta güçlük çekiyorum.

annem, sevgilim, kuzenim dışarıdayken o'nu düşünmeden yapamıyorum.

senin annen, eşin, sevgilin kız kardeşin yok mu?

empati yeteneğin yok mu?

yaşananları hayal edemiyorum, düşününce bir karış önümü göremiyorum.

gerildim, yeter.

yakın bir zaman sonra güzel izmirimden kopup gideceğim ve uzun yıllar belki de hiç dönmemek üzere.
önceleri çok cesurdum ama durdukça cesaretim kırılmaya başladı. nasıl ayrılacağım burdan, arkadaşlarımdan, ailemden, en çokta izmirimden. aklım düğüm gibi. şimdilik düşünmemek en güzeli sanırım.

sabah 5 te kalkacakken uykulu gözlerle oturmuş yalçın çakır izliyorum. hipnotize olmuş gibiyim gece gece.

Ömür boyu sürecek pismanliklarim ve ozlemlerim olacak sanırım.

Itiraf ediyorum sözlük aşkı yaşıyorum, aşık oldum. Hadi ben kaçar.***

her şey en yakın arkadaşımın eskiden samimi olduğu arkadaşına mesaj atıp sıcak bir mesajla karşılık bulmasıyla başladı sözlük.
bu durumun gazına gelip 1 yıldır görüşmediğim ama kötü ayrılmadığımı hatırladığım oda arkadaşıma mesaj attım bir ay önce.
analiz 3 çalıştığımızı hatırlıyordum, etütte sabahladığımızı, d'alambert oran testini, mustafa balcıyı, soğuk suda içtiğimiz o iğrenç kahveleri, etütün penceresinden izlediğimiz şehrin o ışıklarını.
neyse mesaj iletilmedi ben de unuttum.okul bittikten sonra numaramı değiştirmiştim yeni numaramı da insanlara haber vermek gibi bir zorunluluk hissetmediğimden doğal olarak kim olduğumu bilmiyordu.
mesaj attığımı bile unuttuğum şu gün geçen konuşma

-büüüüüüüş (8.2.15)
+kimsin.(22.02.15)
-chuuuuuckyikiiiiii (tek chucky2 benim zaten, numaramı vermediğim gibi sadece adımı söyleyince hatırlamasını bekliyorum, böyle de malım.)
+fıstık bu yeni numaran mı?
-evet büşüm yeni numaram napıyon?
+görüntü(burada göbeğini çekip gönderir.)
-kilo mu aldın sen büş, yakışmış len:)(hatırladığım büş, 45 kilo yoktu amk.)
+2 aylık hamileyim chucky2.
-mavi ekran.

insan 1 senelik zamanda var olan nişanlısından ayrılıp, başkasıyla evlenip nasıl 2 aylık hamile olabilir, şu an hala kafamda sıralamaya çalışıyom.

sen böyle istiyorsan.
böyle mutluysan.
bak keyfine.

ben de siktir olup gideyim aranızdan. zorbalığa lüzum yok.

Ben zeki diye gecinen aptalin tekiyim.

panik atak hastası oldugumu ogrendım ılk ısım buraya uye olmak oldu nedenı anlatacak kımsem olmaması.

Vallahi tiksiniyorum, midem kalkıyor şu kemaliztleri görünce.. Her gece yatmadan önce binlerce kez şükrediyorum allah'a beni t*rk yaratmadığı için.. Elhamdülillah.

Çok uykum var ama aklımda da o kadar çok şey var ki uyuyamuyorum.

bugün kimsecikler 00.00 da itiraf yazmadı. Bin defa yeniledim sayfayı. Üzdü.

ulan bir ara ciddi ciddi üniversiteye gitmeye karar vermiştim. iyi ki gitmemişim. orada da kimseyle arkadaşlık kuramayıp hayatımı daha da boka sürüklerdim kesin.