bugün

kürt olduğum için dışlanıyorum. konuşmam düzgün aslında ırkımı söylemesem herkes türk zannediyor da neden söylemeyeyim ? neden ? neden benim mensubu olduğum ırk yok sayılsın ? neden kabul görmek adına türklerin çoğunlukta olduğu yerde trük gibi davranayım ? böyle bir mecburiyetim yok. ben kürdüm ve ırkımla gurur duyuyorum. eğer beni sevmeyeceksen, dışlayacaksan kürt olduğum için elinden geleni ardına koyma.
mutsuzluktan kusabilirim.
yeni yaşıma hiç giresim yok.
kendi şehrimden bir insana aşık olma düşüncesi çok korkunç geliyor. uzak biri daha ulaşılır gibi.
1 saate hesabimi donduruyorum sozluk. Artik cok bunaldim gercekten hic bir seyin onemi kalmadi.
mutlu değilim.
Bazilarinin uyku vakti geldi sozluk.
Suan her yerden engelliyorum sozluk. O sevgilisiz daha mutlu.
entry nick uyumu...
500 kişi arasında yalnızlık. herkesle konuşmak ama kimseyle konuşamamak.
O kadar yoruldum ki sozluk. O kadar igreniyorum ki her seyden. O kadar ozledim ki. Insanlarin bencilliklerinden,acilarindan,egolarindan,simarikliklarindan,mutlu ama sorunlu gostermeye calistigi aile hayatindan,kafalarinin icindeki bosluktan,beni pohpoh perisi sanmalarindan,bir gram umursanmamaktan nef ret ediyorum. Yeter yahu yeter.
Saçma sapan kısıtlanmış bi hayat ya bir gün aklımın estiği yere gitmek yada kafaya bir mermi ve sözde huzura varmak...
çaylak olmuşum haberim bile yok. aşk olsun modlar.
Bugün Kadıköy'de bir barda arkadaşlarımla oturup içtik. Hesap ödemeye giderken uzun zamandır uzaktan kesiştiğim bir kız kırık bir Türkçe ile beni yanına çağırıp "Kuzenime çok benziyorsun, seni öpebilir miyim?" dedi. Afallayarak "Tabi" dedim. Yavaşça yaklaşıp öptü. Gerçekten böyle bir durum var mıydı yoksa iyi bir numara mı bilemedim ancak uzun zaman sonra bir kadının beni öpmek istemesi gerçekten hoşuma gitti.
yorgunum aklımdaki tek şey bir an önce teslim olup askerliğimi bitirmek. artık düzenimi kurmak istiyorum ama kimseye de güvenemiyorum. kız arkadaş seçerken çok seçici davranıyorum. kendim öyle çok yakışıklı falan olduğumdan değil ama çok acayip insanlar ile tanışıp gördüklerimden kaynaklı bir durum bu malesef. temiz bir ailede yetişmiş öyle güzel, anlaşabileceğim bir kız bulmak olasılığı nedir bu dünyada gerçekten bilmiyorum. bu arada nedenini bilmediğim bir şekilde yarın öbürsü gün evlenirim falan diye para koyuyorum bir tarafa halbuki gidip güzelcene bir araba son model bir motosiklet alabilirim ama yok öyle bir niyetim. bu arada aileme tam tersini söylüyorum. daha çook var kendim çocuğum falan diye niye böyle yapıyorum sanırım kendim bulmak için ama derseniz bulabiliyor musun şöyle söylerim bulduklarım hep çap dışı çıkıyorlar. bi tanesini bulmuştum onunla da uzunca bi süre sonra ayrıldık. tamamen kavram kargaşası yaşıyorum bu konuda. hep içimde birşeyler var sanki bir gün öyle bir şey olacak ki hayatımdaki olaylar işim gücüm dahi oldukça değişecek. neden derseniz hiç bir fikrim yok. çok sevdiğim güzel bir mesleğim olmasına rağmen düğün salonum olsun istiyorum. he bir de burger king tadında frençayzing firması param olursa bu ikisini kesin yapacam. yani inşallah. bu dünya başımıza yıkılacak ondan korkuyorum falan psikolojim bozuldu anasını satayım askere gidip bitirmem lazım. bu arada şu bedelli askerliğe çıkmayacak diye atıp tutan sonraki gün çıkartan hükümete ve olur diyen genel kurmaya acayip sövdüm. bir gün boyunca ağızımda tüy kalmadı sövmekten boktan bir ülkede yaşıyoruz. normal yolda bile gidilmiyor. yol bombeli motosikletim kayacak kafamı kolumu bir yerlere vuracam sonra ailem benim için endişelenecek diye tırsıyorum. bana olacaklar bi kenara da ailemi düşünüyorum. eskiden bir öküzden daha güçlü olan babamın şeker hastası olup
üstüne bir anjiyo olmasından sonra eski halinden eser kalmamasından korkuyorum. emekli oldu çiçeklerine bakan tonton dede olacak artık. bana diyor ki torun istiyorum. haklıdır da kendince başımıza neler gelecek hiç belli değil şu hayatta ben de bana bi bok olmaz diye soğuk sıcak geziyorum t shirtle şükürler olsun olmuyorda ama her an herşey olabiliyor işte görünen o hayat bu kader falan ne bileyim. bu arada o kadar neşeli bir insanım ki görseniz şaşırırsınız. çok az şeyi kendime sorun ederim kafamı yastığa koyduğum zaman uyurum. hiç birşeyi içimde bırakmam direk söylerim. yüzüne söylemediğim birşeyi arkasından söylemem kolayca bir şeyi seneler geçmesine rağmen arkadaşlarım beni arar sorar iyi de arkadaşımdır. bi burnu büyük insanlarla uğraşamam deli oluyorum bu tiplere illa ki ters bi laf söylerim bunlara onlarda beni hiç sevmezler o yüzden samimi olmayı severim. anasını satayım iş kızdan askerlikten nerelere geldi. yazdım da yazdım yeter bu kadarlık yatıp zıbarayım.
çok salağım keşke ölsem.
Uyku tutmuyor.
uykuyu çok severim günde 16 saat uyku uyurum.
bazen,
ölesiye yorgun oluyorum

ve bu bir vücut tepkisi mi
yoksa ruhum mu suskunlaşıyor

bilemiyorum.
Okuldan nefret etmek mi kotu okulda basarili olupta okuldan nefret etmek mi. ben su an ikinci sikkim ve su an programlama calisacakken mal mal ders dinliyorum.
iki ay kadar önce sebepsiz bi şekilde çığlık çığlığa uyandım ne oldu hatırlamıyorum sadece kolumun devamlı sallandığını hissettim uyandığımda, anne annee diye haykırdığımı, babamın bi kaç saniyede odaya daldığını hatırlıyorum, sakinleştirmeye çalıştıklarını, benden çok korkmuş hallerini, sol tarafımdan kalktım ama sol tarafım tamamen uyuştu felç olacağımı falan düşündüm bi saat masaj yaptılar. bir ay boyunca annemle yattım sonra yatağıma geçtim. ama yine uykuya çok zor dalıyorum sözlük uykusuz geziyorum geceleri hala çok korkuyorum ama kimseye diyemiyorum...
itiraflarımı öldüğümde çekmecemdeki defterden okuyabilirsiniz.
kara murat benim
hayır kara murat benim.
Bazen Kendimi Tipsiz Olduğundan Dolayı Kızlarla Sevgili Olamayınca Onlarla Kanka Olup Sevgiliymiş Gibi Takılan Gözlüklü Lavuklar Gibi Hissediyorum.