bugün

valla ben yapmadım.
atm'deki teyzelerden nefret ediyorum. onlar oradayken; anamı babamı unuttum, kıtalar yer değiştirdi, menopoza giriyordum amk. Teyzenin dünya sikinde değil. *
serra ivashkova yavşaklığından utanıyorum, yazarı tanımıyorum belki de dünyanın en iyi insanı ona diyecek bişeyim yok ama bu yapılan yavşaklık nedir onu çözemedim. hee varsın eksilensin şimdi hiç şeyimde değil.
Hayatta duyabileceğim en güzel cümle "Paranın amına koyduk." Bir de bunu haykırması var, o ayrı bi zevkli.
gece acıkınca yemek hazırlamaya üşenip, uyuyorum.
yemek yiyecekken masada biri yoksa eğer o kişi gelene kadar yemeğe başlamıyor, başlayana da kızıyor. Bu konuda çok takıntılıyım nedense sözlük.
asansördeyken ayna karşısında çok acayip hareketler yapıyorum. kamera falan olsa yandık yani. rezillik olur.
Biz lisede efsane değildik. Sümsük gibi dolanırdık. Lise 1'lerden dayak yer, bir kızın yanında heyecandan konuşamazdık. AMA BiZ FARKLIYDIK.
şehirler arası yolda üç bira içtim sözlük. al benim ehliyetimi :(
gerçekleri hep zamanı gelince yüzleşirim deyip erteliyorum ve zamanı gelince de umursamayıp devam ediyorum yaşamaya. bu yüzden sorumluluk nedir öğrenemedim. bu durumu çok severken içimde ince bir kaygı var. ilerde büyük sorunlar açarsa başıma diye.
sorun galiba bende sözlük. duygularımı beli edemiyorum. kahretsin azıcık belli etsem süper olacak da ah odun ben.
mutlu rolü yapmaktan yoruldum be sözlük. sürekli etrafa güçlü gözükmek için, hep gülüp eğlenmek zorunda kalıyorum. dışarıdan millet yaşadığı hayata bak derken içimde kan ağlıyor aslında. sürekli gezmek, atlayıp arabaya istedin yere gitmek dışarıdan çok güzel gibi gözükse de insanın içi kan ağlarken ne önemi varken.

kısacası sürekli etrafa mutlu ve güçlü gözükmeye çalışmaktan yoruldum sözlük.
evde piranha besliyorum eşim devamlı beni boşayacağını söylüyor. Balığa bir ayda verdiğim eti ömrüm boyunca ben yememişimdir lan.
hoşlandığım kıza yaklaşmak için uludağ sözlükte yazar oldum.
"bu bana bakmaz yea" dediğim kızlar en tipsiz erkeklerle kol kolalar.
temmuza ne kadar da az kaldı. pek çok fakülte için artık bütünleme vaktiyken, biz hala finalleri bitiremedik sözlük. artık seve seve az tatili olan bir hayata alışmak zorundayım sanırım.
bir gun daha bitti. dunun ayni olan bir gun daha bitti. Yarin sabah onceki gunun ayni olan bir gune uyanacagim ve devam edecegim.
Asosyal hayatima damgasina vuran her filmden, diziden, twitter'dan, facebook'tan, oradan buradan ekleyip sonra hic konusmayan yavsak arkadaslarimdan, guzel fotograflarimi begenmeyip her firsatta misilleme yapan cekemeyen kizlardan, cok sevdigim anne babami hic memnun edemeyisimden biktim.
Alip basimi gidesim var ama bizim ulkemizde ozgur kizlara da iyi gozle bakmiyorlardi degil mi? Allah bana sabir versin o zaman.
bu saatte uykum geldi. çok utanıyorum.
(bkz: mesaj atmamak için kendini zor tutmak)
Artik tutmuyorum. Attim cunku amk.
hergun gune ısı bırakıcam dıye baslayıp ertesı gun tıpış tıpış gidiyorum. malım ben. he bı de sureklı onu dusunuyorum. onu dusununce ısı daha da bırakasım gelıyo. neden oluyo bunu da kestırebılmıs degılım.
32 yaşında hala oturma odasında babası yattıktan sonra yatabilen, giyinip soyunmak için banyoyu kullanmak zorunda olan, evde 3 tv olmasına rağmen hala maç izlemek zorunda bırakılan biriyim. Kendimi itilmiş gibi hissediyorum sözlük çok mutsuzum ve insanın 30 una gelmeden yuvasını kurması taraftarıyım. Her ne kadar özgürde olsam gezip tozsam 3 tv bir pc bir laptop tan sıra gelmese ve hala telefondan entry girip, dvd playerden film izlesem kendime ait bir arabam olsada insanın kendi evi gibi olmuyor be sözlük baba ocağıda bir yaştan sonra zor geliyor.

Edit: imla.
Birinin yanında of beynim sikildi bu ne yaa diyemiyorum beynim şey oldu bu ne ya diyorum salak gibi. icimden kufreden bir insanım.
aşık olmak istiyorum çok fena.
kuala lumpur a gitmek istediğimi daha cok farkettim.
itiraf ediyorum şükela nedir hiç bilmiyorum.