bugün

her aşık olduğunda hayal kırıklığına uğramaktan bıkan erkeklerdir.
sevmekten umudunu kesen erkekler kadar zor durumda olmayanlardır.
benim bu. ben hep şükrederim elin ayağım tutuyor sevgilim de olmuyorsa olmasın.

kasmaya gerek yok. 25 yaşındayım bir kızın elini tutmuşluğum yok. allah'ın bildiğini kuldna saklamam. ister dalga geçin ister ezik görün ha ne kaybettim en fazla sevilmedim o da beni öldürmedi şükür.

normal erkeklerdir. kanser olmak da var birader şükür elin ayağın tutyor yaşa işte. senin de sevgilin olmasın zorla değil ya!
O kadar çok yıpranmışsındırki sadece sevilmek istersin. Çünkü sevmeye gücün kalmamıştır.
sevilmekten umudunu kesmemiş erkeklerdir aslında.

olan sadece verdiği sevginin karşılığını alamadığından hayatı sikilmiştir. Çokta çekmiştir hani. gecesi gündüzüyle çiftleşirken o yalnızlığıyla kadeh tokuşturmaya devam etmiştir.
sevgii olmali yada karin birileri sana deger vermeli. erkeksiz kadin kadinsiz erkek kaymaksiz ekmek kadayifina benzer.
genelde belirtileri bu şekilde görülen çoğu erkekte gurur kıran 1-2 hafta süren hastalıktır. çoğu diyorum hepsi değil tabi ki gözüne güzel görünen başka bir kızın gülümsemesiyle tedavi son bulacaktır.
şimdiye kadar sevgiyi yanlış yerde aramış erkeklerdir.
benim bu. aynaya bakınca ''tipe bak amk kız olsam kendime vereceğime gider çalı çırpıya sürtünürdüm'' diye düşünürdüm hep, bu umutsuzluk büyüdü, çaresizliğe dönüştü.

hiçbir kadının benim kadar çirkin, aptal ve kültürsüz birini sevemeyeceğinden ve hayatım boyunca bekar kalacağımdan emindim artık.
umudunun bittiği yerde isyanı başlayan erkeklerdir.
umutsuzdur da bunlar.
benim bu.

çok özeniyorum aslında. ulan elim ayağım tutuyor tipimde iyi sayılır amaaa makine mühendisliği okuyorum.

olmuyor amk bulamıyoruz football manager'in başında öleceğim bu gidişle.
sevişmekten umudunu kesemeyen erkektir. yoksa intihar ederdi. hep bir umut.
beni tanıdılar siz kaçın. aslında umudu kaybetmemek lazım her an her şey olabilir ama hayatınızda sadece 1 kere reddedilmiş sizin sevdiğiniz insan sizi değil onu istemeyen birini istemiş hem de sizi öyle bir reddetmiş ki* sevilmekten de sevmekten de korkar hale gelmişsinizidir asla bir daha o kadar çok sevmeyeceksinizdir sevilmeye gelince nasıl bir şeydir bilemem*. ya bu kadar abazanın, göt meme meraklısının arasında aşk, sevgi isteyen biriyim çok mu bir şey istiyorum anlamıyorum ki insan gibi gidince kaybeden hep ben oluyorum ne diyim bana verin mi diyim şerefsiz mi olmak lazım kalp mi kırmak lazım. bir erkek sevmek sevilmekten umudunu kestiyse çok acı çekmiştir emin olun bir daha da ne çok sever ne de kendini çok sevdirebilir.*
not: kızlar sizinde kafanıza sıçayım seveceğiniz insanı sadece gözünüzle değil gönlünüzle de inceleyin.*.
Benım de ıcınde bulundugum guruhtur. Bunun nedenlerı ozguven eksıklıgı, acı cekmek veya umutsuzluktur. Aslında ılk basta hoslanmalrı oluyor kızların ama nasıl becerıyorsam artık vazgecıyorlar. Zaten kımse sevmezkı bosa ugrasmak oluyor boyle. Kabullenmek gerek bu durumu en ıyısı bu.
sadece erkekler midir? sorusunu aklıma getiren başlıktır. zaman zaman herkes sevilmekten umudunu keser. kim engel olabilmiş ki bu çaresiz duyguya. bu biraz da hayattan ne beklediğine bağlıdır. sevilmiyorsun işte, çıkmıyor işte o seveceğin insan karşına. oturup bekleyeceksin. içinde yaşadığın gel gitleri boş ver gitsin bekleyeceksin. umutsuzluk insanın en büyük hastalığıdır. buna kapılırsın ve bir süre devam eder ama insanız işte zaman geçer kafa değişir ve sıyrılırsın o duygudan. bir bakmışsın çıka gelmiş midende kırpışan kelebekler. hayat güzel be yine de beklemek gerek. sükutla sabretmek gerek.
not: kendinden bilen insan.
kısa bir dönem yaşadım sevilmek denilen fiili.
sevmek kolay hacı abi çünkü insanın kendi elinde sevmek ama sevilmek çok başka birşey en cezbettirici sebebi de kontrol edemiyorsun.
mesela ben kendi yaşamıma zerre önem vermeyen biriyim. bunu laf olsun diye de söylemiyorum gözümü her kapattığımda açmak için hiçbir sebebim yok sadece reflexsif olarak açılıyor gözlerim. geçenlerde sevildiğimi bildiğim bir dönem yaşadım. hayatımı komple değiştirdi. benim için değersiz olan yaşamım artık birisi için "değerli" diye herşeye çok özen göstermeye başladım. her gece sokaklarda spor adı altında yürürken tinercilerden sakınır, kulaklık takıp etrafa bakmadan yollara çıkarken etrafıma deli gibi bakar oldum yani kısıtlı şekilde yaşama şablonuna uydurduğum hayatımı radikal şekilde değiştirdim.
birşeyler oldu işler ters gitti ben o sevilmek denen fiilin bittiğine, seven kişinin eğlencesinin bir parçası olduğuna kendimi inandırmak zorunda kaldım.
artık sevilmeme müsade etmeyeceğim. sevmeyin olum beni ben kaldıramıyorum sevgiyi hem yerlere tükürüyorum beni sevmeyin amk.

başlığa olan katkım ise sevilmekten değilde insan kendisinden umudu kesiyor.
sebebi kezbanlardır.