bugün

en başlarda ilişkilerde iki taraf da rahattır. her türlü rest çekilir. çok güzel "bak gidiyorum ha" şeklinde tehditler yapılabilir. ancak sevdikçe bu zorlaşır ; gittikçe karşıdakine daha çok bağlanılır, kaybetmek artık zor gelmeye başlar, sevgi sözcükleri duraksamadan söylenilmeye başlanır, eskiden asarım, keserim diyen diller canım demeye başlar. ve artık korku tümüyle hissedilmeye başlanmıştır.
en zoru budur işte. kaybetmek istenmeyeni kaybedeceğini sanmak. ama aşıklar düşünsün banane derim ben buna.
büyür, büyür, büyür... sonra bi bakarsınız ki o zaten gitmiş. geriye bikaç fotoğraf, bikaç anı, bikaç tutulmayan söz, bikaç mutlu kare kalmış. büyür büyür büyür.. ve gerçekleşir. ve gerçekler acıdır. ve evet... ben bir manyağım.
sevdikçe daha da üstüne düşmek ve kötü ihtimallerin türetildikçe türetilmesi sonucu, ''sevmekte bu kadar aşama kaydettim, ya sonu gelmezse'' düşüncesine varıldığı anda çekilen korkudur.
(bkz: kaybettikçe oluşan sevme korkusu)
(bkz: kaybettikten sonra oluşan sevme korkusu)
cok sevenin cok yasayacagi korkudur.

(bkz: olur oyle)
belki de ölüm korkusundan bile büyük bir korkudur.
(bkz: paranoya)
içerik bulunamadı.
öyle büyük bir kokudur ki zaman zaman güzel anların yaşanmasına bile izin vermez. birden ''yakın zamanda onu kaybedeceksin bağlanma'' der içinden bir ses. ama çok fazla dinlenilmemeli. anı yaşamalı bazen.
sevdikçe kaybeder insanlar zaten, işin özeti budur.
(bkz: göt korkusu)sevgiden mi bilmiyorum artık
bi zaman sonra karşıdakini çeşitli kıskançlık paranoyalarıyla boğma eylemini getirir beraberinde..sakıncalıdır amma velakin gelin görün ki gönül ferman dinlemez. *
bu korkuyla sevgiliyi öyle bir sıkarsınız ki siz farkına varmadan zaten o çoktan gitmiş olur.
halk arasında bu duyguya sahiplenme diyoruz.
efendiler, kimi hükmünüz altına almaya kalkışıp, malınız gibi görmeye başlarsanız, o iş bitmiştir.
korkuyla yaşanan sevgide bir zamandan sonra kaybetme durumunun oluşması muhtemeldir.ama yine de normal bir durum olarak görülebilir.sevgi içerisinde birçok duyguyu barındırır çünkü.korku da vardır arasında.ama bunların arasından sizin sevginize yakışanları seçip ayırmak yine size kalıyor...
gerçekten çok seversen yaşanması normal olan durumdur. ama dikkatli olmak lazım, kendini kaptırıp da karşındakini bunaltma ve sonunda da herşeyi mahvetme tehlikesi de vardır.
kaybetme korkusu, karşındaki gitmesin diye onun her istediğini yaptırır insana. normalde yapmayacagınız çogu şeyi yapıp kendinizden ödün vermek istemiyorsanız bu korkuyu yaşadığınızı hissettiğiniz an kendinize gelin, çünkü böyle giderse zaten kaybedersiniz. (ilhan uckan kesildim kaç gündür)
psikolojik bir sorundur. kişinin bebekliğine inersek ebeveynlerin bazı yetiştirme tekniklerinin yanlış uygulanması ya da yanlış bilinmesinden dolayı cocukta oluşan kişilik problemidir. yazıktır.günahtır.
sevdim de kayboldum mu yani, ya da zaten kayıptım ama sevmedim gibi bir şey sanırım. sonuçta sev ve kaybet işte.
aldatıldıktan sonra evrim geçirerek;

(bkz: sevdikce olusan aldatılma korkusu)

halini alır ki devamında güvenizlik te bonus olarak gelir.
(bkz: seviştikçe oluşan kaybetme korkusu)
gerçekten sevenlerin istisnasız yaşayacağı korkudur. o'na tutkuyla, heyecanla bağlandığınız her an, o'nu kaybetme korkusunu daha bi fazla yaşarsınız derinlerde!
doğaldır.. bir süreçtir.. yaşanması lazımdır.sonun bir önceki basamağıdır.ama aşkın sonu hayatın son basamağı değildir unutmamak gerekir.