bugün

sahnede seyirci karşısına çıkıp performans sergileyen kişinın bedenine giren tozun, ruhuna giren sanat aşkını çosturmasını sembolize eden deyim. bir kere o tozu yutan kişinin artık geri dönülmesi zor bir biçimde o sanata ve sahnede olma duygusuna sevdalandığı rivayet edilir.
bu söz, fethiye kültür merkezi'nde kalorifer tesisatının çalışmaması sonucu, donarak prova almak zorunda kalan uludağ üniversitesi oyuncuları tarafından, sahnede donmak olarak değiştirilmiştir. her şeye karşın, su götürmez bir gerçektir. eğer bir kez o sahneye çıkarsanız, üzerinden inseniz bile tiyatro'yu kalbinizden sökemezsiniz..
(bkz: arşiv tozu yutmak)
en büyük hayalimi gerçekleştirme yolunda oyuncular arası empati kurarak kendimi sahneye pek bi yakıştırdığım bir oyunun hemen sonrası tüm seyirciler salonu boşalttıktan sonra sahneyi süpüren görevlilere tozları ağzıma ağzıma süpürmelerini istemiştim sadece bu deyimden ötürü:)sanki bu işin başka bir oluru yokmuş gibi
tiyatro* gibi yerlerde çalışan temizlik görevlilerinin her prova/oyun bitiminde karşı karşıya kaldıkları, ilerde sağlık problemlerine yol açabilecek sorun...
senin için hayat durur, kendi sorunların, mutluluğun askıdadır. izleyen için hayat devam eder, o anda başka hayatlara dokunuyorsundur. senden çok şey kattığın bir başkasını izlettiriyorsundur. o bir başkasını doğurma sürecindeki sancılarının hazza dönüşmesidir. başka biri nasıl düşünüyordur acaba, her insan nüanslarla da olsa birbirinden farklıdır o farkı hissedip, hissetirebilecek misindir sorularıyla meşguliyetin bunlara verilebilecek tepkiyi meraka dönüşür. izleyici oradadır, tepkileri o andadır. her oyun aynı oyun değildir, ekipten biri mutlaka farklı hisseder ve bu seni etkiler. seyirci farklıdır onun enerjisi farklıdır bu da seni etkiler. o anda yaşanır, tekrarı yoktur. oyunun sonunda yaşadığın ego tatmini patlamadır ve bu sahne dışında çok sık başına gelebilecek bir şey değildir. toz deyip geçilmemelidir. o toz egodur, varolan veya olmayan hayatlardır.
kolay kolay yutulamayan ender tozlar arasındadır. tabii o tozu yuttuğunu sanmak da vardır, o daha acıdır.
(bkz: mürekkep yalamak)