bugün

(bkz: kapitalizm)
vermeyen de benim borazanı çalar diye dusunduren baslık.
nasreddin hoca'nın butun cocuklara duduk ısmarlayacagı tuttugu bi gunde, veletlerden birinin artistlik yapıp hocaya para uzatması ve böylece diger cocuklarının duduk yerine babayı alması ile sonuclanan hikayedir.
"para harcadığında insan istediğini elde edebilir" anlamında kullanılan bir söz. *
Bir gün Nasrettin Hoca pazara giderken çocuklar etrafını almışlar. Hepsi birer düdük ısmarlamış, ama para veren olmamış.

Hoca çocukların tümüne olumlu cevap vermiş:

- Peki, olur...

Çocuklardan yalnız biri, elinde para olduğu halde, Hoca'ya şunları söylemiş:

- Şu parayla bana bir düdük getirir misin ?

Hoca akşama doğru pazardan dönmüş. Yolunu bekleyen çocuklar hemen

Hoca'nın etrafını sararak düdüklerini istemişler.

Nasrettin Hoca, cebinden bir düdük çıkarıp kendisine para veren çocuğa uzatmış.

Ötekileri bağırmaya başlamışlar:

- Ya bizim düdükler nerede ?

Hoca'nın cevabı kısa ve anlamlı olmuş:

- Parayı veren düdüğü çalar.
parayı veren her bir haltı yiyebilir anlamı taşır. nasrettin hoca günümüzde yaşasaydı parayı veren düdüğü çalar, ondan da parası olmayanlar çalar derdi herhalde.
Kayserispor Onursal Başkanı Mehmet Özhaseki nin transferi arapsaçına dönen Mehmet Topuz konusunda ki sarf etmiş olduğu laftır.
genellikle mahalle maçlarında top sahibinin öncelikli söz sahibi olması ve

-oynamıyorum lan verin topumu

şeklindeki koyuşu ile daha bi anlaşılan deyiş.
parayı veremeyen de başkasının düdüğünü çalar. burda çalmak hırsızlık yapmak anlamındadır.
tam olarak hatırlamıyorum ama muhtemelen ilk duyduğum fıkradır. Su anda hiç komik gelmese de çocukluğumda her seferinde yıkılmışımdır.
(bkz: para var huzur var)
ismail abiyle yeni bir boyut kazanmıştır.

http://www.gonder.in/vide...-dudugu-calar-mecnun.html
nasrettin hoca'nın efsanevi sözü.
düdük olduğundan emin olmayı gerektiren durumdur.
içinden farklı anlamlar çıkartılabilecek çok amaçlı bir sözdür.
Düdük temsilidir.
Ve hayatın her anlamında geçerli bir sözdür.