para yerine şeker veren teyze

yıllar öncesinin, çocukluk dönemlerinin, bayram günlerinin hayal kırıklığıdır. belki de parası yoktur belki de canı sıkkındır ancak bayram harçlığı ile torpil, maytap, füze, kız kaçıran vb patlayıcı madde alabilmek için kapı kapı dolaşan bir çocuğun hiçte umrunda olmayan bir durumdur. onun tek istediği metal bir para ile sermayeyi doğrultmaktır. ha bu teyzelerin şeker verdikten sonra kolonya dökeni de mevcuttur ki uzak durulmalıdır. a be teyzecim sabahtan beri kırk kapı gezdim, kolonya sürünmekten elimin derisi kalktı her şeyi geç, cicili bicili giyinmişim nasıl bu masum surata kıyarsın korkak alıştırma elini ver gitsin be güzelim.

mendil veren versiyonları da olan teyze.

önce küfür edilen sonrasında ise vicdan azabı çekilerek "belkide parası yoktur laaaan" dediğimiz teyzedir. teyze bütün bunlardan habersiz en içten duygularıyla şekerleri vermiştir çocuklara.

önemli not:emine teyze, insan bi kere para verir yahu içinde yüzüyosun mezara mı götürücen töbe töbe.

çocukların kötü kötü bakışlarına ve içlerinden ettikleri masumca küfürlere maruz kalan teyzedir..

avrupai bir yaşam tarzına özenen ve çevresindeki kokonalardan etkilenen küçük bir kız çocuğu ile yaşlı bir pamuk teyze arasında geçen diyalog;

- iyi bayramlar teyze.
+ iyi bayramlar yavrum.
- öpeyim elinizi (muck)
+ dur yavrum sana şeker vereyim.
- teşekkür ederim teyze diyetteyim, para varsa alayım, yoksa hoşça kalın.
+ aboo! diyette misin? vay anam vay... dur para vereyim ben sana da yiyebileceğin bişeyler al bari...

"en azından anenelerini unutmamış..." *

doğası gereği çocukları bir şekilde mutlu etmek isteyen teyze, bana göre. o küçükken şeker paradan değerliydi belkide...

Çocuklukta en uyuz olunan tiplemedir. Evet.