otobüste yer verdikten sonraki 10 saniye

öyle bir 10 saniyedir ki o, geçmek bilmez amnk.

sanırsın ki dünyayı kurtardın. herkesin sana baktıgını düşünürsün. bugulu gözlerle ufuklara dalarsın.
ama o 10 saniye geçtikten sonra hafif kendine gelmeye başlarsın, o az önceki tripler yavş yavaş yerini
eski ezik halini almaya başlar.sonra zaten çirkinleşme sürecine yeniden dönersin.
skim ya! niye yer verdiysem bile dersin. 10 saniyemiydi amnk. bali bir kaç durak insanlar benden bahsetseydi dersin.
her neyse kısaca o 10 saniyede kendi içinde devletler kurar devletler yıkarsın. tabi bu anlatıklarım genç bir bayana yer verildiyse.
eger yaşlı bir bayana yer verdiyseniz, çirkinleşme süreci o anda başlar.

(bkz: rica ederim)
(bkz: kim olsa aynı şeyi yapardı)
(bkz: şş lütfen lafı bile olmaz)

-buyrun siz oturun.
+tişikkirlir.
-10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. gah lan ordan ehtiyar.
+ne ne diyorsun evladım?
-pardon teyze coştum bi' an.
+tamam.
-tamam.

ve sana bakan 10 çift göz.

60 küsür yaşındaki lahana izlenimli teyzeden " ay sağol evladım." tepkisini içeren on saniyedir.

bunu yurtdışında denemeyin, ben 4 sene önce türkiye'den yurtdışına taşındım tabiki bizdeki alışkanlık muhtemelen 70 80 yaşlarındaki 2 bayan bindiler ellerinde torbalar metroda dolu ben dillerini bilmiyorum hemen yerimden kalkıp elimle hafif gülümseyerek yerimi işaret ettim anam anam senmisin yer veren bir başladılar bagırmaya kıpkırmızı oldum anlıyamıyorumda hemen ilk durakta indim, bir kaç gün sonra tekrar yer verdim başka bir bayana muhtemelen 50 lerinde aynen bir fırça daha eşime anlattım utanarak " burada sakın öyle yapma " dedi kendilerine yaşlı muamelesi yada kadın erkek ayrimi muamelesi yapılması küfür sayılırmış. artık otobuste yada metroda asla oturmuyorum bu sayede yer verme derdide olmuyor.

bir de vermeden önce ki 10 saniye vardır iç ses hiç susmaz. senden başka kimse mi kalmadı otur oturduğun yerde, bak ne güzel tutunuyor zaten düşünceleriyle vicdan rahatlatılmaya çalışılır. fakat verdikten sonra ki 10 saniye daha huzur vericidir.

evet, gerçekten ben örnek bir türk genciyim tripleridir.

dünyayı kurtarmış hissi.

sağ el işaret parmağı yanlamasına buruna teğet geçirildikten sonra burun hafifçe çekilir. o hıırrşş sesi duyulduktan gözler kısılır sonra dudaklar yalanır. ne oluyor lan bi dakka. töbe yani. böyle değil tabii ki.

açıklamak için başımdan geçen olayı anlatıcam.

500t nick neymli otobüsle şehir turu yaparken yaptım bu iyiliği. dayının biri bindi yaşlı. ben de istemsiz kalktım "şş hop hop op dayı gel otur , şş eski toprak!! bilader dayıya söyle hele." derken dayıyı oturttuk koltuğa.

lan anlamadım nasıl bir iyilik yaptıysam ayak üstü numarasını veren kızlar mı dersin, seni torunumla evercem diyen teyzeler mi dersin, cebime harçlık sıkıştırmaya çalışan abiler mi dersin. ne dersen lan işte hepsi bi anda bana yaklaşmaya başladı. ellerini alkış yapar biçimde beni tebrik ediyorlardı. derken şoför otobüsü e-5 te durdurdu. herkes çember olup zafer nidalarıyla beni göklere çıkarmaya başladılar. bildiğin havaya atıyorlardı. türk takımına transfer olmuş yabancı futbolcunun atatürk havalimanında hissettiklerini hissettim bir an. korkuyla karışıp gülümseyip "haldun senin amk naptın da getirdin beni bu ülkeye." dedim. sonra özüme dönüp tamam babam abartmayın yav yaptım. o arada yanda arabasına durduran bir iş adamından holdingine genel müdürlük teklifi aldım.

şu an da genel müdür koltuğumdan yazıyom. dönüyo da lan bu. ehehehe.

tanım: sır kapısı gibi olaydır. etme bulma dünyası bu mübarek. ehehehe.

bir teşekkür etmeyi beklersiniz, gelmez, göt gibi kalırsınız.

Sanki omrunden omur gitmistir. Al yasli teyze, butun benligimi, butun her seyimi al.

çok yaşlı ya da hamile değilse karsıdaki insan yapmadığım eylem.

kampüsten merkeze giden o bir saatlik yolda eğer mevsim yaz ise olmayan hadisedir. bayılırsın aga.

yer verdiğiniz insan güzel bi' bayansa eğer karşılık beklememek mümkün değildir. ben ona yer verdim o bana şimdi neler neler verir düşüncesiyle boğuştuğun anlar bütünüdür.

uyuma taklidi yaptığımdan mütevellit, benim için hiç yaşanmayan 10 saniyedir.

Teşekkür edeydi iyiydi.

(bkz: otobüste yer vermedikten sonra ki 10 dakika)

duracak düğmesine basıp otobüsten inmek..

şaka bir yana, hakkaten o 10 saniyede insan bir farklı oluyor. sanki tepesinde bir nur beliriyor. o uzaklara buğulu gözler ile bakmak zaten herkes de oluyor. o ne oluyorsa amnk. zaten o 10 saniyeden sonra çirkinleşme sürecine tekrar giriyorsun.yani o on saniyenin kiymetini bilmek gerek

bu günlük sevap kotamı doldurdum diye düşündürür. yer verdiğin kişi kendini borçlu hissettiğinden inerken seni gözler gel otur yavrum yerine diye geri verir hehe.

yaptığı insanlığa mı sevinsin yoksa bakan gözlerden mi korksun o esnada adamın aklı gider.

ulan şimdi ölsem cennete gidermiyim acaba sorusu gelir akıla.

eğer herhangi bir şey düşünmüyorsan yer verdiğin kişi hakkında fikir yürütmeye çalışılır.

(bkz: ki)

(bkz: otobüste yer verdikten sonra çevreye atılan poz)
(bkz: otobüste yer verdikten sonra yüklenilen misyon)