diplomayı alıp öğrenim hayatını tescilleme, etiketleme olayı.

(bkz: sozlukten mezun olmak)
(bkz: okuldan mezun olmak)
(bkz: liseden mezun olmak)
(bkz: universiteden mezun olmak)
okulu özlemeye başlıyor olmaktır.
okunulan ızdırap verici 8 seneden sonra tek amaçtır
insanı mutlu ettiği kadar,duygusal açıdan hırpalayan eylemdir.5 yıldır her gün gördüğün yüzleri artık göremeyecek olmak en kötüsü.hepimiz ölene kadar bu köyde kalsak olmaz mı?
hayatın belirsizliğinde bir basamak daha atlamak.
sanki hiç olmayacakmış gibi gelen sey.
sadece bir başlangıçtır, zira engellerle ve zorluklarda dolu yeni bir yola koyulursunuz...
egitim kurumlarındaki egitim sürecini başarıyla tamamlamaktır. *. amaçtır. yeni bir başlangıca açılan sondur. sevindirici, gururlandırıcı, hüzünlendiricidir. zordur efendim. zordur.
akabinde ve detayında yeni sorumlulukların omzunuza yükleneceği olaydır. bir iş bulma, kendine ait bir hayat kurma, çoluğa çocuğa kavuşma bunlardan bazılarıdır. kolay gelsindir...
mezuniyet, mezun olmanın dayanılmaz hafifliğini yaşamaktır. herkesin okuduğu bölüme başlarken koyduğu hedefin ilk aşamasıdır mezun olmak. okulu uzayanlar için "üzerinden yük kalkması" biçiminde abartılır, sevinçten çılgın atılır ve günlerce kutlanır. öldüresiye zor derslerden ve stres dolu günlerden sonra büyük rahatlıktır. insanın kendisine olan güvenini tazeler, kaybolduysa ya da kaybettirildiyse tekrar yerine koyar.
artık tatil yapmamak demektir.
hayatın kötüye gidiyor ve çok çok zorlaşıyor olması.
diplomayı alıp, malum binadan çıktığınızda aklınızda tek bir soru vardır:
-eeee, şimdi ne olcak?..
okulun bitip hayatın yeni başladığı son olarakta ölümle bitecek durum.
(bkz: ütopik hayaller)
insanoğlunun 6 yaşında başlayıp 20lerine kadar ulaşmaya çalıştığı yegane eylemdir.

önce ilk, orta, lise, üniversite * derken yaş kemale erer, mezun olunacak bir okul kalmamıştır artık, tam burada akla şöyle de bir şey gelmez değildir: eğer dünya hayatı bir imtihansa, bu hayattan mezuniyet ne zamandır ve mezuniyet için aranan şartlar, kriterler nelerdir.
cbü egıtım fakultesı dorduncu sınıf öğrencılerının bugun ıtıbarıyla yasamakta oldukları durumdur. *
üniversiteden olunuyorsa, hayata atılan ilk gerçekçi adımın başlangıcı olan hadisedir...

(bkz: hayat yeni başlıyor)
(bkz: hayattan mezun olmak)
yeni bir başlangıçtır.
eğer yazar bitirme sınavlarını verebilirse tek engel tek ders sınavı olacaktır.
ülkemizde tıp fakültelerinden, eğitim fakültelerinden mezun olanların bile 'ee şimdi ne yapacağım?' sorusunu sorduğu, geleceğimizin belirsiz olduğu düşünülünce diyebilirim ki; ne sevinilesi, ne üzülünesi, nötr bir hadisedir. hayatındaki tek değişiklik ertesi gün okula gitmeyecek olmandır.
okulda sikinti dolu gecen en sonuncu final doneminin uzerine sifonu cekmektir.
sudan çıkmış balığa dönmektir. ne tarafa gideceğini kestirememek, yalnızlık, aidiyet duygusunu yitirmektir. ota boka ağlamak, çevreye mutlu görünmek, ebeveyn ile sürekli kavga etmektir. ayrılıktır, özlemdir, büyüttüğün küçük ağaçların kasırga ile yerinden kopmasıdır. uzandığın zaman tutmak için bir el bulamamaktır.
işsiz kalınca diplomayı yeme ihtiyacı oluşturan durum.
(bkz: kendimden biliyorum)
takriben asker olmak....
damat olmaya kadar gider bu...