bugün

kurtuluş savaşı'nın anlatıldığı gibi milli mücadele olmadığı, milli bir unsur taşımadığı gerçeği ile paralel durumdur.
kurtuluş savaşı'nda insanlar milli bir amaç uğruna savaşmadı; dinini, namusunu, ırzını, ezanını korumak için savaştı.
ne zaman fransız devrimi gibi milli mücadelenin esas olduğu bir sürece girilir o zaman bu toplum ulus olmanın bilincine erişip, batı zihniyeti ile arasındaki uçurumu kapatır.
Evet bu nedenle Anadolu 'daki halk kurtuluş mücadelesi verirken, Ortadoğu ve arap yarımadası ingiliz ve Fransızlara domalmakla meşguldü.
hala kuvayi milliye masalları ile uyutulan zihniyetin bir türlü anlayamadığı gerçek.
atatürk kurtuluş savaşı'nın alt yapısını hazırlamak için kongreler düzenlerken robespierre, sieyes ile görüşmedi; şeyh ahmet efendi, şeyh mehmet efendi ile halkın desteğini sağladı. bu insanlar savaştıkları güçlere işgalci düşman olarak değil kafir olarak baktı hep. şayet atatürk cumhuriyeti ilan ettikten sonra rejim olarak dayattığı türklük kavramını daha o yıllarda ortaya koysaydı, din ve namus kavramlarını korumak için tek bayrak altına toplanmış kitleye tek kurşun bile attıramazlardı.