kis gunu terlikle dolasan insan

(bkz: ateş başına vurmuş)

ayaklarını üşütür. hasta olur. [imza: dünyanın en yüzeysel insanı]

umut sarıkaya karükatüründe görebileceğimiz çemçük ağızlı kişilik.

kanı deli olan insan tipi.

gariban fukara insandır. bir gün yerde iki karış kar varken terlikle yürüyüp sanayi sitesinde hurda toplayan bir çocuk görmüştüm. içimi sızlatmıştı büfeden tost yapıtırıp çay ısmarlatmıştım ısınsın diye. küçüktü, utangactı, konuşmuyordu...

hanı konuşucak olsa kin kusacaktı; doğduğuna, yaşantısına, anasına, babasına, insanlara, dünyaya, ama konuşmuyordu bakamıyodu yüzüme ama küçüktü çıplak ayaklı yazlık terlikli bir küçüktü...

utangaç gözleri ile kaçamak bakışlar atıyordu yüzüme belki de bildiği en iyi teşekkür etme metodu buydu o mınnacık beyninde... küçüktü, sahipsizdi...

her türlü tehlikeye açıktı vücudu, her mikroba, her hastalığa, her insana karşı,
küçüktü ve küçük bir dünyası vardı belki o ana kadar hayatında hiç bilgisayar görmemişti, hiç oyuncak kumandalı arabası da olmamıştı ama çok büyük bir hayal dünyası vardı...

küçüktü ve konuşmuyordu, hani bir konuşsa soracaktı hesabını babası neden işsiz diye annesi neden bu kadar cahil, neden köylerinde göçmüşlerdi, diye ama ona hesap verecek biride yoktu o sadece küçüktü...

çayını yudumladı mahçup bir edayla ve kalktı öyle ya hurda toplaması gerekliydi, para kazanması gerekliydi, aç kalmaması gerekliydi, hava soğuktu her yer karla, buzla kaplıydı ama o çalışmalıydı belki kardeşleri vardı onu bekleyen ama zaten kendide küçüktü...

küçüktü ama büyük bir yükle yaşıyordu, bozuk türkçesiyle "ben gidiyem" dedi sadece. ve yürüdü kapıya doğru... küçüktü kapıyı açtığında soğuğun suratına kırbaç gibi çarpacağını bilemeyecek kadar küçüktü.. ama gitmeliydi ve gitti.

dişarı çıkar çıkmaz bir tamirci çırağı sataştı kendisine. el arabasındaki hurdaları almak istedi yavşakça. ama o daha küçüktü. koruyamazdı kendisini, bağırdım arkasından "hey ilişme o küçüğe" doğruya o küçüktü. ve savunmasızdı...

çıplak ayaklı yazlık terlik giyen bir küçüktü...

nerden bilecekti insanların birgün klavye başında kış günü terlik giydi diye onu ti'ye alacağını... zaten küçüktü ne anlardı klavyeden, mauseden, sözlükten.

o sadece bir küçüktü...

çalışma ortamında rahat hareket etmek isteyen birisi olabilir.
boğaziçi üniversitesininin genetik bölümünde bizim asistanlardan birinin* aralıkın 15 ine kadar gerçekleştirdiği eylemdir aynı zamanda. bununla kalmamış, bermudayla derslere girip çıkmış ve bizi de içinde yaşadığına inandığı ortama sokmak istercesine yaptığı hareketlerle yarmıştır.

fukaranın düşkünü beyaz giyer kıs günü!!