bugün
- öğretmen maaşları12
- anın görüntüsü16
- kürt milliyetçiliğinin çok komik olması22
- amerikan film klişeleri10
- kuduz karantinası olan bölgeden 35 köpek almak12
- beyler moralim bozuk yardımcı olur musunuz10
- çağırılan yere gitmemek için bulunan bahaneler17
- gideon reid morgan jj27
- herkesle iyi geçinmek13
- yazarların bira içme rekorları15
- uzay pornosunun adı ne olmalı17
- cinlerin musallat olma sebepleri21
- hangi yazar hangi burç14
- 4 israilli rehine için 274 filistinli ölmesi8
- türbanlı bacımızın milletin ortasında öpüşmesi21
- kur koruma ne demek14
- galatasaray'ın ünlü bir hakemle anlaşması10
- kalp krizi8
- tehlike içermeyen köpeği götüreni durdurmak10
- yalnguk oglu10
- sokak köpekleri9
- magicovento11
- 25 yaşındaki kız 38 yaşındaki erkek ilişkisi15
- kız arkadaşı yüzünden kendini asan genç8
- tebliğcilerin insanların giyimine karışması10
- özgür özel8
- lise mezuniyet törenleri10
- istanbul10
- tezgahtarlık yapan doktora mezunu25
- su faturasının elektrik faturasını sollaması9
- sözlükten hatun kaldırmak19
- ali koç da bizim aziz yıldırım da bizim22
- gavsın 4 büyük meleğin özelliklerini taşıması13
- irem derici'nin erkek sevdası17
- akraba evliliği bir özgürlüktür19
- savaştaki ülkelerden daha fazla enflasyon olması16
- rte türkiyenin geleceğinin garantisidir15
- bizi tanrı değil bilim kurtaracak16
- hiç yaşamadığın şeyi hatırlamak11
- ali koç12
- kadının kocasına ismi ile seslenmesi mekruhtur18
- ellerim bos gonlum hos9
- küresel ıkınmanın yahudi olması gerçeği14
- islam10
- meral akşener12
- bir insanın sizi sevmediğini nasıl anlarsınız12
- ctrlx ile adana sokaklarında gece vakti gezmek9
- üstteki yazar hakkında fikrini söyle13
- allah'ın bizi yobazlarla imtihan ettiği gerçeği15
- arkadaşlar sizce bu bana yakışır mı8
insanın değiştirmek istediğini şeyi değiştiremediğinde çaresiz kalarak durumu kabullenmesidir.
"sırf benim çabalamam bişey değiştirmes ki" düşüncesinin doğurduğu yanlış eylem, lakin savaşmak gerek, uğruna savaşacak bir hayat yaşamak gerek. bize verilmiş yaşama hakkını ve beraberindeki güçleri sonuna kadar kullanmak gerek. yoksa ne farkımız var rüzgarın savurduğu yere uçan kuru yapraktan.
yanlış anlaşılan bir entry sonrası düzeltme ve silme uğraşı vermek istemeyen bir yazar duruşu.
bir söz vardı; ''tecavüz kaçınılmazsa zevk almayı bileceksin'' heh işte eğer bir şeyleri değiştiremiyorsak olağan durumdan zevk almayı bilmek gerek.
(bkz: acı ama gerçek)
(bkz: acı ama gerçek)
çaresizlik
kancık ağızlı birinin bitmek bilmeyen bağırış çağırışlarıyla uyanmıştım. ailesinden gördüğü ilgi konusunda patalojik bir geçmişi olduğuna inandığım ortanca sendromlu oda arkadaşım yüzümü dürtüyordu.
'uyan hadi'
gözümü bile açmama müsaade etmeden birkaç sefer daha ismimi tekrar etmesi ve bitmek bilmeyen dürtmelerinin kontrolüyle beni sesiyle taciz ettiği yetmiyormuş gibi odadaki diğer çocuklarıda kaldırmış resmen provoke ediyordu. o kadar çok ses vardı ki karmaşa ve gürültü ve.. ve saçmalık.. kontrolden çıkmaya çok müsaitti her şey -kafamın içinde- koridorun diğer ucundaki çocukların gelip de 'ne oluyor beyler' demesine ramak kala, gözlerimi bir bardak suya veya saçma sapan herhangi bir tehdit içeren eyleme karşın açık bırakmak zorunda kalmama istinaden sinirli bakıyordum. cumartesi sabahına gece boyunca içtiğim sigaraların boğazımda biriken balgamıyla uyanınca ekşiyen yüzümü de alıp yine, tükürmek hatta kusmak için lavobaya gitmek üzereydim ki; bağırış çağırışlarla dolu bir sabaha uyanırken bütün bu telaşın sebebinin lanet olası bir kahvaltı olması, beni en az boğazım kadar pis ve acı ve kötü ve solgun yatağımın içine daha çok gömüyordu, kaç gündür çıkmadığım
hayatın.. ta kendisiydi. inmeye bilirdim de o kahvaltıya. fakat gece boyunca düşündüğüm ilk aşkım ya da beni uykusuz bırakan herhangi bir duyguya ya da keyfimi kaçıran her neyse, mahkumken yapabileceğim pek bir şey yoktu ve bu hayata o karmaşanın içinde delirmemek için yapabileceğim tek şeydi direnmemek.
oysa çaresizlik insanı delirtir.
belki de delirmişizdir
kancık ağızlı birinin bitmek bilmeyen bağırış çağırışlarıyla uyanmıştım. ailesinden gördüğü ilgi konusunda patalojik bir geçmişi olduğuna inandığım ortanca sendromlu oda arkadaşım yüzümü dürtüyordu.
'uyan hadi'
gözümü bile açmama müsaade etmeden birkaç sefer daha ismimi tekrar etmesi ve bitmek bilmeyen dürtmelerinin kontrolüyle beni sesiyle taciz ettiği yetmiyormuş gibi odadaki diğer çocuklarıda kaldırmış resmen provoke ediyordu. o kadar çok ses vardı ki karmaşa ve gürültü ve.. ve saçmalık.. kontrolden çıkmaya çok müsaitti her şey -kafamın içinde- koridorun diğer ucundaki çocukların gelip de 'ne oluyor beyler' demesine ramak kala, gözlerimi bir bardak suya veya saçma sapan herhangi bir tehdit içeren eyleme karşın açık bırakmak zorunda kalmama istinaden sinirli bakıyordum. cumartesi sabahına gece boyunca içtiğim sigaraların boğazımda biriken balgamıyla uyanınca ekşiyen yüzümü de alıp yine, tükürmek hatta kusmak için lavobaya gitmek üzereydim ki; bağırış çağırışlarla dolu bir sabaha uyanırken bütün bu telaşın sebebinin lanet olası bir kahvaltı olması, beni en az boğazım kadar pis ve acı ve kötü ve solgun yatağımın içine daha çok gömüyordu, kaç gündür çıkmadığım
hayatın.. ta kendisiydi. inmeye bilirdim de o kahvaltıya. fakat gece boyunca düşündüğüm ilk aşkım ya da beni uykusuz bırakan herhangi bir duyguya ya da keyfimi kaçıran her neyse, mahkumken yapabileceğim pek bir şey yoktu ve bu hayata o karmaşanın içinde delirmemek için yapabileceğim tek şeydi direnmemek.
oysa çaresizlik insanı delirtir.
belki de delirmişizdir
güncel Önemli Başlıklar