bugün

bazı yörelerde * kurutularak çerez niyetine satılan yiyecek.
yutulduğunda zayıflattığı iddia edilen çekirdek.
baş parmakla işaret parmağının arasında sıkıştırıp birden ivmelendirilerek kardeşinizin gözünü çıkartabileceğiniz bir silahtır aynı zamanda, çok pis hızlı gider..
(bkz: karpuzkabuğu)
karbuzkabugunun kardeşi oldugu rivayet ediliyor
karpuzkabuğu denize düşünce çekirdeği de ıslanır.
dünyanın en gereksiz, en uğraştırıcı, en sinir eden çekirdeği. bi de karafatma yavrusuna benzer utanmadan.
(bkz: çekirdeksiz karpuz)
misafirliğe gidildiğinde oldukça rahatsız edici bir çelişkinin içerisine düşmenizi sağlayacak olan nedendir. diyelim ki ev sahipleri karpuzu çekirdeğiyle birlikte yemekteler lakin siz karpuzun sulu kısmına yapılan en ağır hakaret olarak adlandırdığınız bu küçük siyah taneleri tüm hayatınız boyunca "ptuuh!" sesi eşliğinde tabağın kenarına fırlatıp atmaya alışmışsınız. işte ev sahiplerinin bu çekirdikleri katır kutur çiğnediklerini akabinde yuttuklarını gördüğünüz an; zurnanın zırt dediği, yumurtanın ise kapıya dayandığı anla bir tutulabilir rahatlıkla... bu andan itibaren siz de önce onlara eşlik etmeye çalışacak, ama mideniz kaldırmadığı için bir süre sonra yine çerkirdekleri çıkarmayı tercih edeceksinizdir. çatalınızla karpuz dilimleri daha tabaktayken onları oymaya başlayacak, yemeğiyle oynayan huysuz bir çocuk gibi göründüğünüze kanaat getirdiğinizde ise çok geç olduğunu farkedip bütün salon sakinlerinin dikkatini üstünüze çektiğiniz gerçeğiyle yüzleşeceksinizdir. usulca tebessüm edip ağzınıza attığınız dilimden diliniz ve dişleriniz vasıtası ile çıkardığınız çekirdeği öksürüyormuş gibi yapıp avuç içinize aktarmanız ve sonrasında yine ait olduğu yere, yani tabağa bırakmanız ise o güne kadar hep bir kenarda sakladığınız ünlü b planının ta kendisidir ki bunun da işe yaramaması karpuzdan tiksinmenize ve benim gibi tam bir kavun bağımlısı olmanıza yol açacaktır. çünkü her insan bilir ki kavunun çekirdeği, kavun daha ortadan ikiye yarıldığı andan itibaren çıkarılabilecek kadar ergonomik ve bıçağın ufak bir hareketi ile itiraz etmeden kavundan ayrılabilecek kadar teslimiyetçidir.

(bkz: tanrı kavunu korusun)
anteplilerin çerez olarak fıstık'dan fazla tükettikleri yemiş. diğer çekirdekler gibi yağlı değildir. az tuzla kavrulmuşunun tadına doyum olmaz. ailecek oturulup bir kilosu afiyetle yenebilir..
son derece faydalıdır. ayıklamak yerine çiğneyip yutmak demek, madonna gibin genç kalmak demektir.
şimdilerde çok korkutucudur.
(bkz: kene)
yere düştüğü zaman, kaldırıp çöpe atmak imkansızdır. gelmez o iki parmağın arasına, tutamazsın. küfürbaz eder insanı.
kuruyemiş olarak da tüketilen eziyetli eğlencelik. yiyeni görürseniz kesin anteplidir o!
Çekirdeğini toprağa gömerseniz tekrar bir karpuz oluşur.
bir avuç dolusunu ağıza doldurarak arkadaşlarınıza pıt! pıt! şeklinde tükürüyormuş gibi fırlatmanızla oyun olarak kullanılabilir nimet.

(bkz: nimetle şaka olmaz)
yıllarca bahçeye öylece attığımda karpuz biteceğini sandığım hede. ama hiç karpuz çıkmadı malesef. hayat kocaman bir yalan aslında.
Karpuzu afiyetle yerken yanlışlıkla ısırma sonucu insanı kıl eden küçük, kaygan varlık. capon kısmı çekirdeksizini de çıkarmıştır..
(bkz: kilis)
yemesi meşakkatli ancak lezzetli bir çerez.
Karpuz yerken dişine geldiğinde rahatsız eden madde.
çerek olarak tüketilirken sabır isteyen çekirdektir. kırılmaz, kırılsa içinden değecek birşey çıkmaz. seri şekilde kırılması ve afiyetle yenmesi büyük beceri ister.
sıçarken aynı şekilde çıkabilir bazıları.
alışmayanların yenmesine imkansız gözüyle baktığı çerez.alıştıktan sonra diğer çekirdekleri yemekten hiç bir farkı olmadığı görülecektir.tat olarak ise diğer çekirdeklerden daha öndedir bence.ayrıca yağ oranı düşük olduğundan sağlık açısından da hiç bir sakınca içermemektedir.afiyet olsun efenim.
Benim için ölüm. Aslında hepsini ağzına toplayıp birinin kafasına saydırasım var.