işyerindeki insanlardan nefret etmek

klasik işe yeni başlayan ergen triplerindendir.

Gayet normaldir. Kişi zamanla işini de sevmez o tiplerden. Mobbing de zaten karaktersizlerin işi. Gücü yettiğine sataşmak.

Benim bu. ilk işe girdiğinizde hevesli hevesli tanıştığınız, arkadaş olduğunuz, birlikte birşeyler paylaştığınız insanların, zaman ve koşullar değiştikçe nasıl çıkarcı tiplere dönüştünü izlediyseniz son derece doğaldır efendim. Arkanızdan sizin kuyunuzu kazmaya çalışanlar, bir takım kadro vs gibi çıkarları gözeterek sizinle selamı sabahı kesenler, yönetimdeki insanların yalakası olanlar vs. iş hayatı her türlü insanı tanımanıza vesile oluyor arkadaşlar.

işini karakterinin parçası haline getiren insanlardan hep nefret etmişimdir.

yönetimdeki 4 yıllık mühendislik mezunu olan lavuk dahil hepsinin gerizekalı orospu çocukları olmasından kaynaklanır!
e be amına koduğumun çocukları bir iş ne kadar aptalca olursa olsun her defasında yavşaklık yapmayı mantıklı itiraz etmeye tercih ediyorsun bunu anladık karaktersiz götün tekisin! peki iyileştirmeye çalışan iş arkadaşını arkadan vurmak nedir ulan? hadi vurdun arkadaşının kendi uğraşlarıyla düzelttiği işten utanmadan nemalanmak nedir amına koduğumun çocukları ya!!

en iyisi çekeceksin krediyi açacaksın kendi mekanını babba..
oh kafa rahat.

benim şimdiki aklım olsa liseden sonra okumaz gider bayan/erkek kuaförluk eğitimi alırdım sonra da açarım dükkanı..

olay bu babba.

Çıkın başka bir yere başvurun. Her yerde insanlardan nefret ediyorsaniz sorun çevrenizde değil büyük bir olasılıkla sizdedir.

Zamanla işten de nefret etmeye dönüşür.