bugün

şahsım adına hayal meyal hatırlayabildiğim ilk dünya kupası.. finalde arjantini 1-0 yenen almanya şampiyon olmuştu. maradonanın son dünya kupası finaliydi..
bir commodore 64 oyunu. oyuncu modellemeleri cok basarili degildi ama yine de oynanabilirlik vardi. roberto baggio yukaridan gorunen kutuydu. adidas fevernova ise bir adet nokta idi.
kamerun'un açılış maçında, 1-0 arjantin'i yenerek, çocukluğumuzda zenci ama gururlu adamların kahramanımız olduğu dünya kupası. roger milla ve omam bıyıklı kadrosuyla, son zamanlarda dünya kupasına en çok renk katan afrika takımıydı. kupanın finalini, italya'yı napolide penaltılarla eleyen arjantin ile yine penaltılarla ezeli rakipleri ingilizleri eleyen almanya oynuyor. almanya 85. dakikada, brehmenin penaltı golüyle, arjantin'i yenip kupanın sahibi oluyor. maç boyunca arjantin tutan ben, almanya'nın muhteşem oyunu karşısında ezilmiştim. geriye bize, maradonanın göz yaşları kalmıştı.
ismini hatırlayamadığım bembeyaz saçlara sahip bir italyan futbolcuda bu takımdaydı. dino baggio lar mı dersin, demetrio albertini ler mi dersin, alessandro nesta lar mı dersin ne takımdı lan. kalede de peruzzi vardı. yamulmuyorsam maldini de oynamıstı.

edit: beyaz saçlı adamı hatırlattığı için elmo'ya teşekkürler. adamımız fabrizio ravanelli'ydi. genelde yedeğe atılırdı ama olsun. tehlike arz eden bir adamdı hep.
bu isimleri hatırlamazsak ayıp olur.

(bkz: gary lineker)
(bkz: salvatore schilacci)
(bkz: jurgen klinsmann)
(bkz: pierre littbarski)
(bkz: lothar mathauss)
(bkz: andreas brehme)
(bkz: rudi voller)
(bkz: david platt)
(bkz: claudio caniggia)
(bkz: marco van basten)
(bkz: ruud gullit)
(bkz: ronald koeman)
(bkz: ruben sosa)
(bkz: marius lacatus)
(bkz: carlos valderama)
(bkz: enzo scifo)
(bkz: paul gascoigne)
her gördüğümde, çocukluğumun karanlık odalarının ampulünü yakan maskota sahip dünya kupası organizasyonu.

`http://www.ilvecchiocolle...ascotte%20Italia%2090.jpg`
federal almanya'nın suudi arabistan'ı 5-1 yendiği maçın oynandığı turnuvadır. ayrıca salvatore schillaci yedek olarak başladığı bi maçta oyuna girer girmez kafa golü atarak dikkatleri üzerine cekmiş ve sonrasında da ortaya koyduğu performans sayesinde turnuvanın efsaneleri arasında yerini almıştır. bi de italya'nın kalecisi zenga vardı bin küsür dakka gol yemeyerek adından oldukça söz ettirmişti.
arjentin'in 3.ü kalecisinin (golgocheya) sakatlıklar yüzünden kaleye geçtiği, bi dolu penaltı kurtardığı, maradona'nın final maçından önce "kupayı kazanırsak onun heykelini dikicem" dediği, ancak finalinde almanlara, brehme'nin penaltı golüyle kaybettiği dünya kupasıdır. Maradona, 86 performansını gösteremese de turnuvanın en çok faul yapılan futbolcusu olmuştur.arjantin milli takımı da sertliğin sınırlarını zorlayan bir oyun izlettirmişlerdi futbolseverlere.

omam bıyık'lı, roger milla'li kamerun turnuvanın en renkli takımı olmayı başarmış ve herkesin sempatisini kazanmıştı.

gazza'nın gözyaşları, italyan kaleci zenga'nın performansı, salvatore schillaci'nin golleri turnuvaya damga vurmuştur.

ancak; turnuvanın en önemli olayı, napoli'de oynanan italya-arjantin yarı final maçında napoli halkının maradona'dan dolayı arjantin'i desteklemesi olmuştur.
O dönem sıkıcı olmakla eleştirilen ama sonrasındaki turnuvalarla karşılaştırıldığında sürprizleri, gerilimli maçları , penaltı kurtarışları ve gerçek yıldızları ile son büyük dünya kupasıdır.
futbol adına hatırladığım en güzel turnuvadır. italya 90, son masum dünya kupasıdır.

elbette maçları trt yayınlamıştı ve hatta o zamanlar maçları zaten hep trt yayınlıyordu. futbol açık kanaldaydı ve her isteyen izleyebiliyordu. ekranın sol yanında diklemesine bir zaman çizgisi vardı ve henüz yeni yetme artistik spiker zırvaları yoktu.

internet, spor medyası vb şeyler olmamasına rağmen, turnuvanın yıldızlarını gayet güzel tanıyorduk, hepsi iyi çocuklardı.

bakkaldan aldığımız ıvır zıvırın içinden çıkan almanyanın, italyanın, arjantinin futbolcularının kartlarını biriktiriyor ve hatta ben önceden hazırlanmış bir kalaoğa onları yapıştırıyordum.

o şampiyonada maradona oynadı, bunu ayrıca bilmek lazım. finalde kaybetse ve hatta gözyaşlarını dökse bile büyük keyifti. çok klas hareketler yapmasına gerek yoktu. köşe bayrağının orda dursa ve top gelip ona çarpıp auta gitse yine yakışırdı ona. çünkü maradona gerçekten bambaşkaydı. futbol oynanmıyor olsa, tanrı onu yaratmazdı belki.

yukarıda sayıldığı üzere, futbolun olağanüstü kahramanlarının yanı sıra, turnuva kendi yıldızlarını da çıkarmıştır ve bu her turnuvaya nasip olmaz. salvatore schilacci, golgocheya ve hatta bizim için caniggia, omam bıyık vs. bir değil, birden fazla kahramanı vardı 90'ın.
o zamanki adıyla federal almanya'nın kazandığı turnuva.

italyan forvet salvatore schilacci ise turnuvanın gol kralı olmuştur.