bugün

3 gündür yeni transferler, kim alındı, gs ne yaptı fener ne oldu umrumda değil. böyle bir deneyim lazımmış. dünyadan örneklerini gördüğümüz böyle büyük boyutlu eylem sahnelerinin bizde de gerçekleşmiş olması. pek hoş görüntüler olmasa da ülkede protesto ruhunun olduğunu görmek yeni bir deneyim oldu. kıçıkırık yunanistan'a imrenirdim adamlara bak ya çatır çatır sokaktalar bu ne bağlılık diye. artık bizim de var. evet çok kişi mağdur oldu, maddi manevi kayıplar, gerilimler ama bundan çok şey de öğrendik. bir dahaki sefer o gazı attıranın götüne sokarlar mesela.
3 gündür halkın kezbanı osmanı, sağı solu, seksi si iticisi şişmanı kıllısı, rus kadınlar, italyan erkekleri değil halkın kendisine odaklanmak.
internette harcanan saatlerin maksimuma ulaşması.
1980 den 2013'e . 33 sene sonra ancak olması normal gibi sanki. Ama oldu ya Türkiyem . Vallaha oldu. 3 gün önce sikerim böyle ümmetci milleti, meydanlarda bağırmaktan akciğerim ağrıdı, bizim kafamızı

gözümüzü kırıyorlar , yasayı durduruyoruz onlarında haklarını savunuyoruz dedim. Japonya'ya gidicem abi dedim. Çocuk başına para veriyolarmış. Giderim bi asyalı kız bulurum çoluk çocuğa karışırım ohh mis

diyodum. Gözlerimi Atam'ın bursa mitingin deki söylediği o coşku dolu ve güzel sözlere bile kapamıştım. Ama ülkemi böyle kendi onurunu korurken, savunurken ve saygınlığını tekrar kazanırken , direnirken

görünce, yeniden içimdeki o inanç yeşillendi. Gerçektende "sinirlenince çok güzel oluyorsun Türkiyem."
yaklaşık iki saat önce "kaldırımdaki" arkadaşı motosikletiyle çiğneyen polisin bu davranışıyla ilgili "düşmemek için devirmek zorunda kalmıştır" açıklamasını almış olmamız aklımızda kalacak. illa tanım gerekiyorsa kıçımdaki cop iziyle hafızama kazınan saatlerdir diyebilirim.

neyse ki götümüze güveniyoruz, yarım saat sonra yine meydandayız. halka hesap vermeyi götü yemeyenlere eyvahlar olsun (çınlama var mı tayyip?)
Çok duygusalım ulkeme, atama ve insanima sahip çiktim. Ulkem icin somut bisey yaptim. Ulkemi seviyorum.