bugün

insanın beklenmedik ve uygunsuz olaylar sebebiyle şahsından kısa süreli nefret etmesi.
(bkz: #15835436)
kendi mahvoluşuna kendi sebep olduğunu bilmesinden gelir. oturup düşündüğünde yaşadıklarını ve engel olamayacağını hissettikçe kendinden nefret eder.
mutsuz olduğu anlardır.
abuk sabuk insanlarla bile bile muhattap olmaya devam ettiği ve yine yeniden 3. kere, 4. kere o insanlardan darbe yediği anlar mesela.
sıçma anı.
kendine, ne yapıyorum lan ben bugünle dün arasında ne fark var hayatımda deyip 'hiç' cevabını verdiğin andır.
kafanın 70 olmasından (ders çalışmaktan, üzülmekten herhangi bir nedenden dolayı) sonra garip hareketler yapan insanın kendine şöyle dönüp bir bakması.
bu kitap çok kalın diye şikayet ettim ya, tiksindim, soğudum kendimden. allah belamı versin.*
erkekler için : sertleşme sorunu olduğu an.
kadınlar için : sertleştiremediği an.
Şerefsizleri hayatlarına aldığı ve göz göre göre aynı hatayı yapıp değer verdiği anlar.
uzun zaman sonra başka bir kızla konuştuğu an.
Otuz bir çekerken akla akrabaların gelmesi. Lan olm nasıl bir hastalıklı türüz, benim olmadı demeyen yalan söylüyordur; en heyecanlı yerde kuzenin denizde mayosuyla çığlık attığı anlar falan gelir aklınıza.
siklenmediğim an.
Uzun zamandır soğuduğum kendime,
şu an ısınmaya başladım.

Hata, üstüne hatalar, insanı kendinden soğutuyor, bu bir gerçek.
Ama geçiyor be, iyileşiyorum galiba...!!!
en yakın arkadaşımı sevgilimle bir olup trollediğimde tiksiniyorum kendimden. az şey değiliz hea, kendime laf da konduramadım ama olsundu.