bugün

içler acısı olacağı aşikardır..Sanırım birileri bunun farkına epey önceden varmış olacak ki gencecik yaşta bizlerin beynine zorla yerleştiriyorlar "aşk vardır ulaağn" diye platonik şarkılarla..

Ortaokulda falandım hiç unutmuyorum, yatağa yatardım aşk şarkıları dinleyerek ağlardım.. Aşk nedir ne değildir hiç haberim yokken, kimseye aşık değilken.. ki hala şöyle böyleyken.

Şimdi liseye geçtim de ne çok şey değişmiş be amna koyim.. koskoca 1 yıl ne değiştirdi insanı..
http://p.twimg.com/AgeukJDCEAA6yQj.jpg:large
insanlar aşka inansın diye müzik sektörünün var olması beraberinde garip bir paradoks getirir.
gelmezsen gelme, aramazsan arama gibi şarkılar yerini vermezsen verme gibi şarkılara bırakacaktı muhtemelen. (bkz: müzikten soğumak için sebepler)
müziği sanat olarak değil de sektör olarak görenlerin düşünmesi gereken iş. çünkü müzik ne olursa olsun ya da ne olmazsa olmasın hep olmuştur. insan kutsal gördüğü şeyleri müzikle süsleyeceğinden de hep olacaktır.
öyle birşey olursa şayet pop ve bunun gibi müzikler bitecek ve ankara havalarının,ankaralı turgut ve ankara namık abimizin devri başlayacak ve artık kızların efil efil cıf cıf oynamasına şarkı yazılacaktır.
müzik olayı biter. dolasıyla sosyal sınıf ayrımı, kaprislerinden bıktığımız sanatçı aslında sözde sanatçılar, magazin, dedikodu, iftira ....
yahu bunların hepsini aşk mı yaptırıyor amannnn olmasamıydı ne ?
kokaine verilen paranın artmasıyla dengelenecekdir.
bir serdar ortaç yetişemeyecekti.
herkes sagopa kajmer dinlemeye başlar böylece Türkiye' de müzik dünyası yerle bir olur.
ilk öğretim düzeyine hitap eden çocuk şarkıları müzik sektörünün tamamını oluşturur du heralde. yetişkinler içinse enstulmal müzikler dinlemenin dışında fala şeçenek kalmazdı.
müzik dinlemek için futbol maçlarını beklerdik.
En büyük müzik grubu çarşı olurdu..
güncel Önemli Başlıklar