iki gün diye gelip evden gitmek bilmeyen arkadaş

kendisinden nefret etmenize yol açan fakat bunu bir türlü yüzüne söyleyemediğiniz arkadaşınızdır. bildiğiniz eve çöreklenmiştir lan. içinizden bütün küfürleri etsenizde, yüzüne her zaman ''tamam yaa sorun değil. duş al istersen havlu var orada'' gibi cümleler kurasınız. ne kadar acı değil mi?

- abi 2 gün diye geldim ama.
+ olum sen rahat olsana yaa. (aynen lan bi siktir git lan artık)
- ne biliyim abi, insan yinede rahatsız oluyor.
+ yok lan nolcak. (ımını ırzını..)
- iyi abi çok sağol. bana havluyla terlik verebilir misin duş alıyım. bu arada yemekte ne var?
+ tamam getiriyim hemen. yapmadın daha bişey.(senin ben yedi sülaleni sağlı sollu) al abicim.
- sağol lan kral adamsın. 30 dakkaya çıkarım ben. sende yemeği yapıp sofrayı hazırlarsın bu arada.
+ tamamdır. (duşa gir skecem yeminlen) sıhatler olsun.

görsel

birde misafir olduklarını unutup: kızım senle aynı evde yaşamak çok süpermiş yeaa!! ben arada sana kaçıp gelirim artık der..yüzüne gülersin ve ağzından; kalbini, dilini ateş gibi yakan kelimeler dökülür: ne demek ya, her zaman kapım açık sana, istediğin zaman çık gel, çekinme..kendi evin say(2-3 gün diye gelip kalan, bir gün daha kalsa tam bir ay kalmış olacak arkadaşıma söylediğim laf..hayır artık onun rahatlığı ve vurdumduymazlığı beni rahatsız ediyordu ama söyleyemiyordum..üstelik benim sayemde canın sıkılmıyor bak, yalnız kalmıyorsun diyerek kendini nimetten sayıyordu ya o zaman nasıl için için ağlayıp kafamı duvarlara vurup çıkıp terastan atlamak geliyordu içimden anlatamam..ne yaparsın misafire hürmet diye susup hizmet ediyorsun da: 3 günü geçince misafirlik hükmü kalmıyor ama..gel gör ki her gün ben bugün eve gideyim laflarını duyuyorsunuz...ama ortada icraat yok..hatırladım ya sinirlerim depreşti yine..)

öğrenci evlerinde sıkça rastlanan arkadaştır. ders çalışmak için gelirler ve bunu başarırlar. sizede bulaşıkları yıkamak kalır. *