bugün

türkçe'de bazı iki heceli sözcükler ünlüyle başlayan bir ek aldıklarında ikinci hecelerindeki ünlüyü düşürürler.
hece düşmesinin istisnaları vardır.

örnek:
bacak omza yazarken veya derken "omuz"un ikinci hecesindeki u sesi düşer; ama omuz omuza ikilemesinde hece düşmesi yoktur. "omuz omza" yazımı, yazım yanlışı olarak kabul edilir.
ses düşmesi ya da ünlü düşmesi olarak da geçer kaynaklarda. istisnaları elbette vardır: "akıl" da düşer de, "ahır" da düşmez mesela... ne garip değil mi?

bir de şu: orada, burada, şurada sözcüklerinde kural ihtiyarîdir. ister düşürürsünüz, ister düşürmezsiniz.