bugün

Neden geceleri daha duygusal oluyorum. Ölüm, ayrılık, geçmiş, gelecek, anılar neden hep gece aklıma geliyor.

neden geceleri, dokunsalar ağlayacak birine dönüşüyorum. Bunun sebebi ne olabilir..
Beynimiz düşünce bağımlısıdır. Gündüz daha meşgulken, daha hareket halindeyken pek analiz yapamayız. Gece ise uyku için sabit kalmaya başladığımızda düşüncelerimiz yoğunlaşmaya başlar. Analizlerden kaçmayın, zihninizi geliştirin.

Düşünceler duygularımızın gölgesidir.
Çünkü yanınızda rol yapmanızı gerektirecek birileri olmuyor ve kendi kendinizle kalıyorsunuz. Aslında denklem bu kadar basit.
Hormonluk bi durum. Günüstü vücut bol bol cortisol pompalıyor, gece vakti ise eksik kalıyor. Cortisol eksikliği ise depresif yapar. Erken yat, erken kalk.

Edit: şimdi farkına vardım. Türkçe’de “kortizol” diye yazılıyormuş.
güneş ışığının duygular üzerindeki etkisini bilmeden youm yapmak zor.
Spritüel boyuta geçtiğimiz içindir.
Peygamberimiz bile gece karanlığı çökünce çocuklarınızı sokağa bırakmayın diye nasihat vermiş.
Bizlere de küçükken, akşam ezanından sonra eve gel derlerdi.
Gece olunca şeytanlar ve cinler iyice dağılır etrafta.
Hz. Muhammed'de yatsı ezanından sonra kimseyle konuşmadan hemen uyurdu.
Çünkü gece uyanık durdukça vesveseler gelir. Bunlar da duygusal ve depreseif bir ruh hali yaratır. Onlar bizi görüyor ve izliyor. Bizim göz perdelerimiz var.
Bu ne ya 6 kişi entry girmiş, 6ı da farklı neden sunmuş.

Ben verdiğim yanıtın ve açıklamasının arkasındayım ama gerçekten ilginç bi durum. 10 kişiye daha sorsak, 10 tane başka başka cevaplar duyacağız demek ki.

(bkz: kortizol).
Düşüncelerin ve anıların sessizlik ve tenhalıkta üşüşüp hüzünlendirmesinden kaynaklanmaktadır.
Her gece olan şey.
Çünkü kendimizle, yalnızlığımızla başbaşa kalıyoruz..
geceleri vampir moduna giriyorum.