bugün

ebeveynin çocuğu başkasına yermek ya da kendi kendine söylenmek için kullandığı söz öbeği. hangimiz duymadık ki zamanında?
edit: evet benim, annen. *
(bkz: hastası olunan sözler) canım annem.
annelerin sabah kadırmak için 5 kere başına geldiği, genellikle erkek evlada konu olmuş deyim.
büyüdükçe "-um" eki kullanmak suretiyle kendi kendine söylenen cümledir.
anne sözüdür.
az önce duyduğum sözdür.
kesın öğrencidir.
"biri bana mı seslendi?" diye iç ses ürperdi.
(bkz: gece yatmaz gündüz kalkmaz)
annelerin sıkça kullandığı bir cümledir. ayrıca üniversitede de özellikle ikinci eğitimler için kullanılan bir cümledir. *
az önce okuduğum sözdür.
belli bi yaşa kadar babama has zannetttiğim söz öbeği.

dicem de babama has söz öbeği diyince hiç babamlık bi konu gibi gelmiyor. özellikle öbek diyince hiç babamla bağdaştıramıyorum. sonuçta gecenin üçünde kemal sunal pijamasıyla ve uykulu gözlerle gelip "sen daha yatmadın mı?" diye sorarken öbek möbek hayatında kullanmış insan değil.

aynı gecenin sabahında da 9'da uyandırır, gece kaçta yattığını umursamadan, afra tafra yaparsan da masum masum "börek almıştım" der, şu entrynin girişinde adamı kötülemeye yeltenmekle kalırsın. o da böyle bi adam işte. nerden nereye geldim.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar