galatasaray taraftarı olmak

nerdeyse 2 senedir umutsuz ve mutsuz olmaktır. yani biz kendimizi 2 senedir galatasaray taraftarı gibi hissedemiyoruz. inşallah hissettiren adımı ben atmış olurum bu başlıkla. her şeye rağmen bu başlığı açacak ve altına yazacak kadar galatasaraylıyız, puan cetvelinde 17. bile olsak gocunmayız. çünkü saraylıyız, asiliz, geri geleceğiz, umutsuz ve mutsuz geçen 2 senenin acısını çıkaracağız..

bu aralar gerçekten zor iş. olanlara allah sabır versin.

bu gibi dönemleri diğer istanbul takımlarıda çekiyor genelde, galatasaray'ın başına pek gelmediği için ya da fazla unutkan oldukları şaşırıyorlar felan. yok öyle bir şey.

tanım : türkiye süper toto liginin istanbul takımlarından olan galatasaray'ı desteklemek.

bu aralar heyheyleri üstünde olmaktır.

bambaşka birşeydir. sonradan olanlarda bilemez efendim bunu. galatasaraylı olmak harbiden ayrıcalıktır , uefa kupasını kaldırırken ağlamaktır* , sabretmektir , her ne koşulda olursa olsun takımını yalnız bırakmamaktır , alpaslan dikmen'i son yolculuğuna uğurlamaktır , ömrün kısalmasıdır , sinirden ağlamaktır gibi çoğaltılabilir. ayrıca son 2 yıla baktığımızda ise yönetim tarafından işkence görmektir aynı zamanda.

armaya aşık olmaktır.

bu aralar ise sabri sarıoğlu'nu özlemektir.

paolo maldini'nin dizlerini titretmek, gırtlaktan değil ciğerden haykırmaktır. inter-milan maçında, san siro'ya sarı kırmızı pankart asmaktır.

- selam olsun geçmiştekilere...

2 yıldır ha oldu ha olcak, takım bu sefer düzeldi, evet evet bu yıl şampiyon biziz diyerek beklentileri yükselterek işler istedikleri gibi gitmeyince de sanki bi daha hiç şampiyon olamayacakmış gibi davrananlarını anlayamadığım 105 yıllık sevdanın sarı kırmızı destekçileri. mutsuz, umutsuz, kızgın, sinirli, sürekli suçlunun kim olduğunu bulmaya çalışan bi fotoğraf hepsi şimdi. 17 mayısta penaltılara kaldığındaki inancın, 14 mayısta geçmek bilmeyen o 16 dakikadaki heyecanın, 26 şubatta sabri'nin golünü getiren o umudun, sezonun son 6 maçında başında hocası olmadan futbolcularla taraftarın kenetlendiği, o şampiyon olarak bitirilen sezondaki güvenin sahibi ve diğer takımlara ders olacak nitelikte güzelliklerin taraftarı bu insanlar. şimdi ligde alınan 2 yenilgi, koskoca bi 0 puan. sanmıyorumki vazgeçirsin onları bu sevdadan. hani 105 yıllık, hani sarı kırmızı, hani hiç bitmeyecek diye omuz omuza bağırtan...
bi çırpıda akılda bunları belirtir galatasaray taraftarı olmak. evet.

itirazı olan?

(bkz: anlatılmaz yaşanır)

düz koşuya heves duymaktır.

allah yardımcıları olsun.

bu aralar herkesin karşısına geçip dondurmaları yaladığı fakir,yetim çocuk gibi olmaktır. amma unutulmasın ;

(bkz: acıma yetime döner koyar götüne)

bir yıllığına ertelediğim etkinliğimdir.

mor giymektir pembe giymektir.

adnan isimli adamlara uyuz olmaktır.

boy kısalığının getirdiği mutsuzluktan daha beterdir. (bkz: boy kısalığının verdiği mutsuzluk)

edit: yalansa yalan deyin.

yenmeyi unutmuş taraftarlardır.
şu aralar fazla ilgilenmiyorum, sadece maçlarını gidiyorum o kadar.

mor ve pembe giyilmesine karşın hiç iki kere göt olmamaktır. yanlış anonsa inanıp sahaya atlamamaktır.

bir süredir mutsuzluk versede gururlandırır.

her fenerbahçe maçı sonrası başını öne eğmektir.

abdullah öcalan ile aynı takımı tutmaktır.

edit: gücünüze gitmesin mayk!

14 yıl kan kusup , ölümüne arkasında durmaktır...
Her şartta , yıkılmaz bir duvarcasına...

ayrıcalıktır.kimse olamaz.ölsede vazgeçmez bu sevdadan.

böyle birşeydir:

şereftir seni sevmek
senle ağlayıp gülmek
galatasaray sevgisi sürecek sonsuza dek
yetmiyorki statlar
kalbimiz senle çarpar
layıksın bu sevgiye
şanlı galatasaray
nasılki bu milletin şanıdır yıldızla ay
yüksel ta arşa kadar
şanlı galatasaray

yada bu günlere daha uygun olarak

ölüm varmış korku varmış
bu dünyanın sonu varmış
bizim için yoktur tasa
kalbimde sen yaşadıkça
başarılar gelir geçer
asaletin bize yeter

budur.

her sene 2 kere sırf fenere yenildi diye soluğu floryada alan taraftar bjk ve fb taraftarından bi farkı olmayan taraftardır.